Can Sıkıntısı

Kadın kitap okumayı çok seviyordu, okumak onun için artık hobiden daha ileriye geçmiş bir alışkanlıktı. Gelirinin büyük bölümü cilt cilt kitaplara gidiyordu. Herşeyi bir kenara bırakıp, evdeki büyük okuma koltuğunda saatlerce kitaplarının sayfaları içinde kaybolurdu. Ama bir gün, durduk yerde kitaplar eskisi kadar ilginç gelmemeye başladı. Dahası bir kitabı açtığında cümleler gözünde büyüyordu. Nereden çıktığı belli olmayan bu dikkat toplayamama, okuduğuna odaklanamama hali onu sinirlendiriyordu. Çünkü okumak istiyordu, ancak kendisini ne kadar zorlarsa zorlasın, bir iki sayfadan fazlasını okuyamıyordu. Daha önceleri okumaktan keyif aldığı kitapları koltuğunun kenarına üst üste yığdı. Büyücü, Kara Kitap, Benim Adım Kırmızı, Kürk Mantolu Madonna, İnce Memed, Suç ve Ceza, Madam Bovary, Leviathan, Şans Müziği, Geniş Geniş Bir Deniz, Kesişen Yazgılar Şatosu, Justine, Gülün Adı gibi kitapların değil bir satırını okumak, yanında durmalarına bile artık tahammül edemiyordu. Acaip bir sıkıntı büyüyordu içinde, kitaplara her dokunduğunda.

Dışarıda okumayı denedi, çantasına birkaç kitap koyup sokaklara çıktı. Parklarda, kafeteryalarda, trende, otobüste, vapurda okumaya çalıştı. Yok, işe yaramıyordu, can sıkıntısı bir türlü yenemiyordu.

Bir arkadaşı, profesyonel destek alması gerektiğini söyledi. Kadın, itirazsız kabul etti. Doktor kadının anlattıklarını sessiz dinledi. Seans sona erdiğinde kargacık burgacık yazısı ile kağıda kısacık bir not düştü, “Bu size iyi gelecek” dedi. Kadın notta yazılanı hemen satın satın aldı, Roberto Bolaño’nun 2666’sıydı önerilen çare. “Bunu kesintisiz okursanız eskisi gibi olacaksınız” demişti doktor.

Kadın, kitapçıda bütün kitap kurtlarının yaptığı gibi kitabı koklarken, eski heyecanın geriye döndüğünü hissetti. 

Resim: Okuyan Kadın - Alexander Deineka