Fazlalık

Adamın biri Kuğulu Park’ta esrarengiz bir biçimde ortadan kayboldu. Öğle saatleriydi, içerisi kalabalıktı; adam parkın bir kapısından öbür kapısına doğru aheste yürüyordu. Aniden yer yarıldı da içine girdi sanki; adam yok oldu. O sırada adamın etrafında bulunanların hepsi bu tuhaf olaya şahit oldu. Kendileri kadar sıradan, normal bir adam nasıl olmuştu da aniden kayıplara karışmıştı? Bilim kurgu filmlerindeki gibiydi; adam bir adım daha atmak üzereyken, sanki eriyerek havaya karışmıştı.

En siyasi haberde de, en saçma haberde de sesini duyguyla titreten, kırçıl saçlı, kır bıyıklı haber spikeri; olayı TV ekranından anlatırken ağlamaklıydı. Sıradan bir adam sıra dışı bir biçimde sırra kadem basmıştı. Halbuki sıra dışılıklar kendisine yaraşırdı. Halk spikerin duyduğu üzüntüden ötürü ağlamaklı olduğunu sandı, oysa kıskancından deliye dönmüştü.

Olay günlerce soruşturuldu, görgü tanıkları kendilerine doğru uzatılan her mikrofona gördüklerini anlattı, anlattı. Gazeteler üç, dört gün kadar bu sansasyonel haberi ön sayfalarına taşıdı. Üzerinden bir hafta geçmemişti ki, haber de adam gibi gündemden kayboldu. Olayı görenler bile yaşadıklarını unuttular.

Adama ne olduğunu kimse bilmiyordu. Bir kişi hariç: Yazar; parkta her zamanki yerinde oturmuş, aylardır üzerinde uğraşmakta olduğu romanını düşünüyordu. Birden bu adamın, romana katkısı olmayan bir fazlalıktan ibaret olduğunu fark etti.