Örnek Alınan İnsanlar

Bizim zamanımızda şöyleydi, böyleydi lakırdıları ilk gençlik yıllarımda sinir ederdi beni. O tarihten bu yana hayli zaman geçmiş sanırım ben de birazdan bu zamana dair amcamsı tespitler yapacağım.

Son yıllarda özenilen, beğenilen, alkış tutulan tiplere bakıyorum. Çoğu kofi nadan, nobran tipler. AL benileri fazla mıdır, sesleri fizikleri mi güzeldir o da belli değil. Ama bir insan hiç değilse kendi kendini eğitir değil mi. Allahın zır cahil, hödük ve ukala karılarına alkış tutup baş tacı ediyorlar. Hadi pespaye takımından geçtim.

İyi oyuncu dediğimizde akıllarına Nurgül Yeşilçay, başarılı besteci denilince Sinan Akçıl, Şahane söz yazarı denilince Gülşen. Yazar denilince Tuna Kiremitçi, İclal, Showman denilince Beyaz gibi isimler geliyor yepyeni nesilin. Vay hallerine yazık. En iyi çıtası bu seviyeye gelmemişti hiç.

Bir de sanatçı da denilen şarkıcılar ömür boyu albüm yapıp kafa ütülemek zorunda mıdırlar? Söyleyecek farklı bir sözü çıkartacak daha değişik bir sesi olmayan insanlar niye yirmi otuz sene boyunca iki yılda bir albüm yapmak zorunda. yazık değil mi? Bir gidin çekilin kenara, doğru düzgün yeni birileri gelsin.

Yeni bir Aşkın Nur Yengi, Nazan Öncel, İzel, Mustafa Sandal, Çelik, Erol Evgin, Gülşen, Hadise vs. gibi isimlerin yeni albümlerinde nasıl bir yenilik var ki yeniden albüm yapıyorlar. Neden hiçbiri bir önceki albümünün aynısını yapmaktan sıkıntı duymuyor ve üstüne üstelik albüm satışları düştü, korsdan arttı diye insanları suölamaktan çekinmiyor bunların bazısı?