Uyku Kardeşliği

Matematikle aram eskiden iyiydi, sonra da sayılarla fazla haşırneşir oldunan bir meslekte vakit öldürdüm. Başkalarının sayıları üzerine döndü senelerim. Elalemin parasının derdi, beni bir hayli yedi bitirdi kısacası. Bugün size sayılardan bahsedeceğim. Güzel sayılardan, hepinizin aşina oldupu sayılardan. Hepimizin bildiği sayılardan sözedeceğim ama sizden de bir ricam var söyleyeceğim sayıları lütfen, her nerede olursanız olun, dışınızdan yüksek sesle tekrar edin. Korkmayın kimse deli filan demez. Sayılar söyleyen insanlara saygı ile karışık bir merakla bakarla bu ülkede. Anlaştık mı? O halde işte sayılarımız:

45

35

60

90

3

7

2

52

104

Bunlar çok önemli sayılar. Neler mi bunlar? Bunlar bizim sahip olduğunu fark etmediğimiz ve boşa harcadığımız zenginliklerimiz.

25 dakika: Sabah alarm zili çaldıktan sonra yatajta oyalandığınız zaman.

45 dakika: Bir gün içerisinde çay, kahve, sigara molasında geçirdiğiniz boşa harcadığınız zaman.

35 dakika: Telefonda konuşarak ya d amesajlaşarak gün içinde harcanan zaman.

60 dakika: Öğle tatilinde harcadığınız zaman.

90 dakika: Eviniz ile eviniz arasında ulaşıma harcadığınız minimum zaman.

3 saat: Akşam yemeğinden sonra yatıncaya kadar öldürülen vakit.

7 saat: Minimum uyku saatiniz.

2 gün: Hafta sonu tatili

52 adet hafta sonu:

102 gün: 365 günün yüzde yüzü size ait olan günlerinin sayısı.

Kimse zaman fakiri olduğunu süylemesin lütfen hepimiz zaman zenginiyiz. Hepimizin bir gün içerisinde kendisine ait, 445 dakikası ve uyuyarak geçirebileceğimiz 360 dakikamız var. Hadi uykuyu düşelim gün içinde boşa harcadığınız dakikaların, yani 445 dakikanın ne kadarını kendiniz için harcıyorsunuz? Hepsi boşa geçiyor adım gibi eminim. Oysa sizin yapmak isteyip de zamansızlık gerekçesi ile yapamadığınız hayalleriniz var. Alın işte size bir sürü zaman.

Kendiniz için kullanabileceğiniz azıcık bir boş zaman diliminiz bile olsa, onu kendinize kullanın. Enerjinizi emen insanların dertlerini dinlemeyin. Yollayın başınızdan, başkaları dinlesin onları. Nasılsa sizin onlara karcadığınız zamanın onlar için değeri yok. Bırakın onları kendinize bakın. Yapmak istediklerinizi düşünün, kendiniz ile ilgili planlar yapın, azıcık, minicik zaman dilimleri içinde planınızı uygulamaya başlayın. Bir lez başlarsanızbu zaman zenginliğinizi kendiniz için kullanmaya arkası gelir. Bugün on dakika, yarın belki bir on dakika daha. Yıllardır içinize ektiğiniz tohumları büyütmek yolunda şahanedir on dakikalar. Her başladığınız işin o an bitmesi gerekmiyor bugün bir adım, sonraki günler de birer adım daha. Böyle başladınız yürümeye. Hatırlamıyorsunuz değil mi?

Sahip olmadığınız boş vakitleri artık mazeret olarak öne sürmeyi, sizin çok zamanınız var sadece siz onu kullanmayı bilmiyorsunuz. Ama öğrenebilirsiniz. Projelerinizin, hayallerinizin tümünü bir çırpıda nasıl yapacağınızı düşünmeyin. Başlayın, üretin. Yemin ediyorum gerisi gelecektir. Başlamasını bilmiyorsunuz sadece. Sahip olmadığınız zamanı öne sürüyorsunuz. Sahip olmadığı zamanı ileriye sürüp koskocaman bir yaşamı hep erteleyenler, ömürlerini uyuyarak geçirmiş insanlardan birisisiniz sadece. Bir ömür öyle çabuk geçiyor ki.

Başarıya giden yolda bir çok adımlar var. Her seferinde bir adım atmaktan korkmayın. Dikkatiniz dağıtacak şeyler olacaktır elbette, bunlardan likayet etmeye başlarsanız hedefinizden saparsınız. Şilayetlerin sonu yok. Bunca yıl ettiğiniz şikayetler size ne getirdi. Ne kazandınız? Onları bir kenara koyun. Yolunuzda, kafanıza koyduğunuz hedefinize doğru minik minik adımlar ile ilerleyin. Elinizden geleni yapın. Durup geriye baktığınızda yaptıklarınız ile gurur duyacaksınız. En azından denemiş olacaksınız.

Uyku kardeşliğinin üyesi olmaktan kurtulun. Silkelenin iyice, Kendinize gelin. Kim olduğunuzu, hayallerinizi anımsayın. Onları kimse size hediye etmeyecek. Hayallerinizi gerçekleştirebilecek bir tek kişi var. O da sizsiniz.