Çocuktur, Uykuda Gezer

İlkokul ikinci sınıftaydım. Yaz tatilleri denize gitmek o yıllarda olağan ve yaygın işlerden değildi. Teyzem ve eniştem Kuşadası’nda Sümerbank kampında tatil yapan bir akrabalarını ziyarete gideceklerdi. Beni de yanlarına aldılar. Gündüzü kampta geçirdik. Orada akraba çocukları ile denizin, kumsalın, kumda oynamanın tadını iyice çıkardım. Akşam kampta kalamazdık, veda ederek ayrıldık. Otelimiz kasabanın göbeğindeydi. Limanın karşısındaki alandan yürüdüğünüzde, şimdi halıcıların, kuyumcuların olduğu yoldan yukarıya ikiyüz metre kadar yürüdüğünüzde solda bir yerdeydi. Sanırım beş altı odası olan, iki katlı basit bir otel. Her katın tuvalet ve banyosu ortaktı. Deniz ve kumsal beni yormuştu. Pijamalarımı giydim, tuvalete gittim. Dönüşte karşımda bir koridor. Hangi odadan çıkıp da o tuvalete gittiğimi hatırlamıyorum. Topu topu üç kapı var ama uyku gözümden akıyor zaten.

Önüme gelen ilk kapıyı açıp içeriye girdim, kendimi yatapa attım, uyumaya başladım. Sonra bir patırtı, teyzem bağırıyor. Ne dediğini anlamıyorum. Meğerse ben başkalarının odasına girip uyumaya başlamışım. Odada kalan yeni evli çift önce çok gülmüşler ve sonra diğer odalara sormaya karar vermişler. Bizimkilere bir çocuk kaybettiniz mi siz diye sorduklarında teyzem başlamış feryada.

Odaya gelmişler ben mışıl mışıl uyuyormuşum. Feryada uyanmışım bir anlığına ama, sonra istifimi bozmamışım. Kucaklayıp beni odamıza götürmüşler. Nasıl bir yorgunluksa, nasıl bir uykuysa?