Tuhaf Bir Soru

“Yalvarırım beyefendi satiniz kaç?”

Böyle garip bir soruyla girdi hayatıma. Sorunun tuhaflığından sezmeliydim başıma gelecekleri, gereksiz yakarışından anlamalıydım onun gebe olduğu tuhaflıkların envai çeşit kombinasyonda sınır tanımayacağını.

“Rica ederim hanımefendi saati öğrenmek için yalvarmanıza gerek yok” yanıtı soruyu idrak eder etmez kafamdan geçti. Gayri ihtiyari saatime baktım. Tam üçü çeyrek geçiyordu. Mevsim sonbahardı. Havada hoş bir serinlik ve sessizlik vardı. Yağmur başladı başlayacaktı. Kadına aklı tuhaf oyunlar oynamıştı. Ama o bütün seviyelerden geçerek, oyunların hepsini başarıyla bitirmişti. Bulunduğu noktaya sayısız sıkıntılı geceden, tarifsiz karanlık sabahlardan geçerek varmıştı. Şimdiki bilgisayar oyunları gibi; bütün levelları aşıp bir yerde tökezlediğinde "haydi dön başa". Kadının hayatı çetinse o daha çetin cevizdi. Geçtiği yollardan ayaklarına takılanları da, önüne serilenleri de hep biriktirmişti. Eski Osmanlı kadınlarındandı, tutumluydu, elindeki ve avucundakinin kıymetini bilirdi.

Kuzguncuk’un renkli simalarındandı. Yazılarını şifreli biçimde yazardı. Yanık saraylardan geçmiş, Afrika Dansı yapmıştı, Sahibinin Sesi denilince müzik şirketi ismini anlamıyordu, oğluna yazdığı mektuplar ise başlı başına ayrı bir eserdi.

Kitapçıda duruyordum elim Sevim Burak kitaplarından birine gitti. Sayfayı açar açmaz ilk okuduğum cümle buydu: “Yalvarırım beyefendi saatiniz kaç?” Bu soruyu soran kadının anlatacak çok şeyi olmalıydı. Kitabı hemen satın aldım. İncecik kitaplarda duygular o kadar yoğunlukta aktarılmıştı ki, üstelik bir çok şeyi simgeler ile anlatıyordu, şifrelerin içine girildi mi çıkılmıyordu. Mahalledeki bir kadının eve mahallenin esnafını alışını bile çok zarif biçimde gece eve aldığı sokak kedisi gibi tarif ediyordu. Hakikaten de kadının eve kedi almasını okumak eve erkek almasından daha derinlikli geliyordu. İntihar etme girişimini tül perdelerin gerisinden gizlice izlediği komşu kadın gibi anlatmıştı. Geçirdiği ameliyatı bir Afrika dansı gibi anlatmış. Fotoğrafçının vitrinindeki her resmin hikayesini bir başka satırda aktarmış, o satırları ayıklamadan atlamadan okuyan okurların sabrını sınamış ama çoğu o sınavda kalmıştı. Sevim Burak ile tanışmak güzel bir edebiyat serüvenine çıkmakla eş değerdir. Her hangi bir cümlesine tutunabilmeniz yeterli, sonra bırakmayın o cümleyi.