Kelimeler

Nazım Hikmet Piraye için yazdı bu şiiri;

Bu geç vakit

Bu sonbahar gecesinde

Kelimelerinle doluyum;

Zaman gibi, madde gibi ebedî,

Göz gibi çıplak,

El gibi ağır

Ve yıldızlar gibi pırıl pırıl

Kelimeler.

Kelimelerin geldiler bana,

Yüreğinden, kafandan, etindendiler.

Kelimelerin getirdiler seni,

Onlar : ana,

Onlar : kadın

Ve yoldaş olan...

Mahzundular, acıydılar, sevinçli, umutlu, kahramandılar,

Kelimelerin insandılar...

21 Eylül 1945

Seneler sonra Hümeyra aldı besteledi ve 1984 yılında yayınlanan 1500 adet basılmış Benim Şarkılarım isimli albümüne koydu. Aynı dönemde süperstar 24 kanallı stüdyoda albümünü hazırlarken Hümeyra 8 kanallı stüdyoda üç beş enstrümanla, ille de olmaz vibrafon ile hazırladı şarkılarını. Plağı pikaba koyduğunda hayranları, sanki odalarının içinde fısıldayan Hümeyra'nın sesini duydular. Bazı şiirler bestelenince başka bir şeye dönüşürler, ne şairi, ne şiiri bilenler ne de bestecisi içten içe hoşnutsuz olur sonucunda. Yılları aşıp gelen bu kelimeler dinleyenlerin yüreğine Hümeyranın sayesinde nota olup dokundu geçti yüreklere.

Topu topu bilmem kaç bin küsur kimsenin dinlediği bu şarkı Vladimir’in aklına düştü, sevdi şarkıyı. Mılrıldanır oldu ikide birde. Şarkılara takıldığı kadar da kelimelere takıldı bir ara, kelimelerini ardı ardına sıraladığı blogunda ağır biçimde esinlendi bu sözlerden, “hüzünlü, kederli ve kahramandılar” dedi sevinçli, umutlu kelimeleri aklına getiremediği bir anda, ama şarkının melodisindeki hüznü bir nebze olsun değiştirmedi. O şarkı usulca çaldı fonda.