Lak Lak

Havaların hala sıcak sıcak olmasına da, Ağustos'un sonuna geldik bir taraftan. Sabah saatlerinde hoş bir serinlik var odamın penceresinden aşıp pikenin altına gizlenerek sabah çalan alarmın zilinden korunmaya çalışan zavallı bedenime değen. Sabahları serin ama gündüzler bir felaket akşam eve gelir gelmez duşa giremezsem kendime gelemiyorum. Sıcak geçen günden sonra suyun bedenimden ılık ılık süzülüp akması güzel bir duygu. Duştayken bazen eskiden olan şeyleri hatırlıyorum. Bir ses duyuyorum:

- “Vladimir evladım kes şu gürültüyü!!!”

Ses iki katlı evimizden geliyor ben sokakta o zamanların moda oyunlarından birisini arkadaşlarımla birlikte oynamaya çalışıyorum. Çok basit bir oyun, iki adet pinpon topu şeklinde ağır plastik parçası iki ucundan birbirine bir naylon sicim ile tutturulmuş. İpin tam ortasında bir halka var. Amaç bu halkadan tutup topları birbirine vura vura en tepeye kadar çıkmalarını ve tam tepe noktasında birbirine çarpıp, bir aşağı bir yukarı vura vura devam etmelerini sağlamak. Bu vuruşlar anında kesiksiz olarak “lak lak lak” diye sesler çıkıyor. BU sesten ötürü oyunun adı laklak.

Duştayken bu oyunu anımsam manasız, ama hayatta her şey de manalı değil. Duşta hatırlamasam vapurda hatırlasam manalı olmayacaktı zaten. Hatırlama eyleminin kendisinde bir manasızlık var zaten.

- “Vladimir evladım oynama şununla!!!”

Topları ardı ardına bir kere bile aşağıda ve yukarıda birbirne çarptırtmak büyük maharet ve uzun uzun egzersiz yapılmasını gerektiriyor. Bu da saatler süren gelişi güzel biçimde sinir bozucu bir gürültü demek. Toplar yukarıda birbirine denk gelmediğinde oyuncunun bileğine denk geliyor. Sokaktaki çocukların hepsinin bilekleri mor ve şişmiş, kimisi de bileklerine mendil dolamış, hem acı çekiyor hem oynuyor.

O dönemdeki Sarmaşık ve Kelebek gibi gazetelerde mini etek giymiş ünlü kadınların bacaklarını ortaya çıkarıp göğüs dekoltelerini belirginleştirdiği pozlarında ellerinde hep birer tane lak lak resmi var. Resimlerin altında da “Pakize Lak Lak oynarken bileğini burktu”, “Çok acıyor ama çok istiyor”, “Lak Lak oynamaktan gezmeye vakşt bulamadı” gibi yazılar yazıyor. Çocuk oyununun o dönem çok popüler olup soyunuk neşriyata bile malzeme olmuşluğu var yani.

Lak Lak oyununun hemen ardından bir de Lak Lak isimli mizah dergisi çıkmıştı, Sezen Aksu’nun mizah yazılarını okuyup bir güler bir söylerdik.

Ah kaldırımlar biliyor, bir devir muhteşemdik.
Güz güneşinden hüzünlü ilk yazdan şendik.