Hafıza Kaybı

Bazen ufak süreli hafıza kayıpları yaşıyoruz. Söz gelimi dilimizin ucuna kadar gelen bir eski ahbabın, bir sinema yıldızının ismi, daha düne kadar nakaratını mırıldandığımız şarkının ismini anımsayamıyoruz şekli şemali aklımıza düştüğü dakika. Eskiden olsa gecenin bir vakti aklımıza düşen kelimenin peşine düşer uykusuz kalma pahasına da olsa kafayı yorar anımsardık. Artık internet sayesinde elzem boşlukları anında doldurma şansımız var. Ancak kolay hatırlanan isimler zorlaya, düşüne bulduklarımız kadar da akılda kalıcı değiller. Google Efendi'nin elinin değdiği yerler yalan oluyor kısa süre sonra. Yani geçici bir hafıza tazelemesi oluyor, böyle yapay olanı. Gece yarılarına kadar kafaya takılıp, yastıklarda sağa sola dönerken hafızamızın derinliklerinden tutulup çıkartılanlar ise bir daha kolay kolay karışmıyor kayıplara. 

Serde arşivcilik var...

Yıllardır eski fotoğrafları tarayıcıdan geçirip, bulabildiklerimin tarihlerini not düşerek, arkasında bir not düşülü olan fotoğrafların ise arka yüzlerini de tarayarak bir güzel sıra sıra "fotoğraflar" arşivime toparlamıştım. Eskinin mektuplarını, kartpostallarını önlü arkalı taramış, "belgeler"ime katmış, yayıntı olmasın diye asıllarını atmıştım. Beğendiğim filmlerin orjinallerini topluyorum da, orijinaline erişemediğim bazılarının da kopyalarını "filmler" arşivime atıyordum. KOlay erişemediğim kitapların da "pdf" biçimlilerine sahip olduğum için mutluydum. Biraz abartılı bir müzizk arşivim var elimin altında farkındaydım, CDler, 45likler, LPler ve kasetler. Onları da yıllardır dijital ortama ağır aksak da olsa aktarmayı başarmıştım. "Yabancı Müzik"  arşivim "sanatçı/grup-albüm yılı -albüm isimlerinden" oluşan bir biçimde yazılı, yani alfabetik sırada "Türk Pop Müziği" arşivim ise 1960'tan başlayarak yıl sırasına dizili, içlerinde "sanatçı ismi - albüm senesi-albüm adı" yazılmış biçimde yıllara göre alfabetik sırada saklı idi. 45'liklerimin ve kasetlerimin aktarılması beni en çok oyalayanlardı. CDler tabii ki en kolay olanıydı. Onların çoğunu da PC ortamın aaktardıktan sonra ya sevdiklerime hediye etmiş, ya da internet sitelerinde satmıştım. Müzik arşivimde her bir albümün tüm bilgileri; ön arka iç kapak resimleri, bir de eğer bulabildiysem albüme dair eleştiri yazıları dahil olmak üzere yer alıyordu. Canım istediğinde istediğim filmi izliyor, müziği dinliyor, fotoğraf albümümden ise geçmişe arada sırada göz atıyordum. Evde yayıntı yapan ne varsa minnacık bir kutucuğun içine sığabilmişti sonuna. 

Her şey çok güzeldi yani..

Taaaaa ki kısa bir süre öncesine kadar.

Sonra bir sabah kalktım. Bilgisayarımı açtım bir de ne göremiyeyim? Baktım ki harici belleğim yok. Sonrası bir sürü tırı vırı, verilerimi an itibariyle kurtaramıyoruz. 

Yani harici belleği sardım ve de sarmaladım, bir kenara kaldırdım. 

Yani verilerin kurtarılmasını basit biçimde ve fahiş olmayan fiyatlara mümkün olabildiği bir teknolojiyi beklemeye koyuldum.

Yani uzun lafın kısası: "Hafızamı kaybettim. Hükümsüzdür!"

Fotoğraf: Dış Hafızamın Temsili Görüntüsü