İletişimde Tezat Sinyalleri

Blog herkesin canının istediğini yazdığı, alenen sergilediği bir yer. El ne karışır yani? Beğenmeyen izlemesin mantığı. Ben okuduğum bloglarda yalnızca iç tutarlılık arıyorum. Kendi kendisi ile çelişmemeyen insanları oldum olası severim, bloglarını da severim. . Ama çelişenlerde zaman zaman gülümsetiyorlar insanı. Beklentileri ve isteklerinin başkalarına veremeyen insanları blog dünyasında da, gerçek yaşamda da garip karşılarım.

Blogun bir tanesinde şirin mi şirin bir ifade var diyor ki; "Günümüzde okurun yazara bu kadar kolaylıkla ulaşması söz konusu değil, o ayrı. 140 karakterlik diyaloglara olanak tanıyan twitter sayılmazsa, kimseler birbirlerine böylesine doğrudan ulaşamıyor artık."

Okuyanı kahkahalara garketmek için yazmadılarsa bloga bu yazıyı koyanın kendi blogundaki yazılarda yorumalara izin vermediğinden haberi yok olmalı.Bir blogda okuyucu görüşlerini toptan geri çevirip ardından böyle kocaman bir kelam edip, enfes serzenişlerde bulunmaya ne demeli?

Blogger'ın hizmetkerinden "Takip Et" butonunu uzun süre diğer bloglarda gördükten sonra yaklaşık birbuçuk yıldır ben de kullanmaya başladım. Bir kez ziyaret ettiğin blogu ilginç ve izlemeye değer buluyorsan ve blog sahibi bu aparatı görünür bir yere monte etiyse tıklıyorsun, ekliyorsun. Hoş ve faideli bir araç. Burada da şöyle bir enteresanlık oluyor kimi bloglarda; hazretler bu butonu koyuyorlar, ekleyen eklesin hevesi ile. Bakıyorsun, kişiyi izleyen bir miktar insan var, ama profiline girip bakıyorsun bu kimleri izlemiş diye (sinsi bir merak ile) adam/kadın bir tek kimseyi tıklatıp izlemeye almamış. Anladım mühimsemiyor da mühimsenmek istiyor. İzlediğim blogların başka insanları izlemediğini farkettiğim zaman onları kendi listemden çıkartıyorum. Bu da beni iletişimdeki arızalarımdan bir tanesi olsa gerek. Beni izlemesi şart değil ama bir allahın kulu olsa da bir başkasını izlemeyeni ben de izlemem arkadaş.