İzmir'de evimin onunde ufak bir park var. Parkın öndeki girişinin sol tarafı ile asfaltın arasında kalan bölmede üç adet çöp konteynırı bulunuyor. Park bir yanda, çöp kutuları obur yanda.. Eeee bir de benim gibi en az on tane kedi besleme delisi kategorisinden mahalle sakini olunca etrafta, duyan kedi geliyor tabi. Kirloş parkın yeni sakinlerinden. Upuzun tüyleri, oyuncu ve insansever tabiatına pek güzel eşlik eden kendini genelde muziplikle ifade etmesine sebebiyet veren bir mizacı var. Bir de her daim ürkek ve telaşlı hali.
ürkek ve telaşlı hali bakışlarına da yansımış biraz. hani beni bu fotoğrafta ne işim var der gibi :)))
YanıtlaSilTanıyorum sanırım ben onu! :)
YanıtlaSilGüvendikten sonra mırıl mırıl teslim olan bir ruhu var gibi geldi bana sanki, sevdim Kirloş'u :)
YanıtlaSilBu blogdan özenip ben de bina kedilerimizden ikisini fotoğrafladım geçtiğimiz günlerde; birgün belki koyarım bloga diye, kısmet olmadı bir türlü...
Bir dönem çok kedi bakmış biri olarak,kesinlikle birbirlerine haber verdiklerini düşünüyorum :))
YanıtlaSilŞu güzelliğe bakın :)
oyyy lokum lokummmmm:)
YanıtlaSilBeenmaya;
YanıtlaSilSüzüm süzüm süzüldü işte nerdeyse :)
D.;
YanıtlaSilUzun tüylü kediler çok insan canlısı oluyorlar. Çok tatlı sesleri var bir de :)
Sokak Kedisi;
YanıtlaSilKesinlikle o fotoğrafları görmek isterim.
Dalgaları aşmak;
YanıtlaSilGizli bir haberleşmeleri var bence de. :))
Psikopati;
YanıtlaSilBöyle bunu mıncırmak lazım. Karnını patilerini okşamalı ki hırıl hırıl hırıldasın :)
kirloş ünlü oldu, farkında değil.:)
YanıtlaSilşansı bol olsun sokaklarda...