Ne Zaman Tırt Olduk?

Şu yukarıda gördüğünüz hoş görünümlü bina, Manisa Hükümet Konağı. Manisa'daki kırtasiyelerde bu binanı farklı açılardan çekilmiş bir çok kartpostalını edinmeniz mümkün. Şu adrese girdiğinizde yüzlerce resmini de alenen ve sürüsüne bereket biçimde görebiliyorsunuz. Tarihi özellikleri, bazı önemli pencerelerdeki antipatik klima çıkıntılarına rağmen korunabilmiş şirin bir bina. Önemli pencerelerin içinde önemli vücutlar "ama diyeyim" secaktan etkilenmesinler. Bu güzel binanın binlerce resmine ve kendisine gidip binlerce defa bakabiliyor, hatta sade ve görkemli görünümüne hayran kalabiliyorsunuz, ya da ön kısmındaki duraklardan dolmuşlara binebiliyor, yaya geçidinden karşıya geçebiliyor, o karşıdaki parkta oturup çayınızı yudumlarken binanın açık renkli konturlarını izleyebiliyorsunuz.. Bunlar yapabildikleriniz, ama ne yapamıyorsunuz? Fotoğrafını çekemiyorsunuz. Heryerde binlerce resmi rahatlıkla bulunan bu yeri resmini çekmek üzere fotoğraf makinanızı doğrulttuğunuzda, yanınızda, dibinizde adeta yerden iki zat-ı muhterem peydahlanıyor, aksesuar olaraka ellerinde telsizleri ile iki sivil polis, "yassah hemşerim" edası ile yaklaşıp o resmi binanın resmini çekerek bir suç işlemeye hazırlanan sizi daha parmağınız denklanşöre değmeden durduruyorlar. Çok da uysallar kimlik sorduğunuzda gösterip sizinle de "bir daha çekmeye kalkışmayın emi" deyip vedalaşarak en yakındaki köşeden sizi kesmeye devam ediyorlar. Tebdir, kardeşim tedbir böyle olmalı.



Resmi binanın resmini çekmemek için kimbilir kaç tane sivil polis görevlendirmişler adamlar günün kimbilir kaç saati oralarda ne zorluklarla turlayıp sivil sivil geziyorlar. hem de ikişerli ikişerli, turluyorlar, fink atıyorlar. Ve diyelim kendini bilmezin biri o binanın resmini çekecek gibi oldu. Hemen yanında bitip durumu kontrol altına alıyorlar. Türk polisi böyle mühim başarılara imza atıyor. Manisa Hükümet Konağı için kimse endişe etmesin bundan böyle kimse resmini çekemez. Rahat uyuyalım.



Blogger'ı geçen sene, bloglarına lig TV görüntülerinden ekleyen bir kaç kişiyi bahane ederek bir anda "şak" diye kapatmışlardı. Üstelik o görüntüler başka sitelerden linkle verilmişti ama ne gam Digiturk Bey bastırmıştı, Hakim Bey karara bağlamıştı. Kapandı. Bir kaç günlük feryada dayanamayıp da nedense açmışlardı.



Bir kaç gündür bloggera zor giriyoruz, girsek yorum bırakamıyoruz. Girdik diyelim yazdıklarımızın yayınlanıp yayınlanmayacağını kestiremiyoruz. Yazımızı yollayasıya bağlantı sorunu yüzünden yazı bir kenarda kaybolabiliyor.



Blogger, "Google"ın bir yan ürünü, bu konudaki şikayetlerinizi Google'a iletebilirsiniz. Türkiye'den çok az sayıda kimse şikayetini dile getirdi. Sanırım, insanların düşüncelerini serbestçe blogları aracılığı ile getirmesi en fazla da dost ülke İran'ın hoşuna gitmiyor. Dost ülke, ki dost olarak biz görüyoruz ama ülkemizi, halkımızı bizim onları gördüğümüz kadar dost gördüklerinin işaretini o ülke bahşetmedi henüz bizlere, tarih boyunca. Bu benimkisi ham bir komplo teorisi, İran'ın Türkiye üzerindeki emelleri ve oyunlarını herkes kendi hayal gücüne göre tahmin edebilir ve süsleyebilir. Bir gerçek var ki ttnet in şu kadar şahane bağlantı hızlarına bu kadar mükemmel servis kalitesine dünyanın en pahalı hizmetini veriyor olmasına rağmen bloggera erişmekte zorlanıyoruz.



İnsanların düşünmesine, fikir üretmesine bir çözümbulsalar tam anlamı ile önüne geçseler ülkelerin servetlerini yöneten kimseler çok mutlu olacaklar aslında. Vatandaşlar zıt görüş üretmese, sahtekarlıkları, yalanları görüp karşısında durmaya kalkışmasa çok sevinecek İran hükümeti değil mi? Ama devrimden sonra bunca yıl geçmesine rağmen hala halk orada olanları içine sindirememiş ve özüzmsememiş. Gericiliğin yaşam standartlarını da, insanca değerleri de geri geri götürdüğünden başka bir delil yok ellerinde. Oylarını çaldıklarında seslerini yükselttiler, için için kaynıyorlar. Dünya blogger sayesinde iranli düz vatandaşın uğradığı haksızlıkların görüntülerinden haberdar oldu, ve o günden sonra iran halkı internet üzerinden erişilemez vaziyette.



Evet biraz dağıttım, çünkü binlerce fotoğrafı ulu orta çekilebilen bir yerin resminin çekilmesinin yasak olduğunu öğrendim kısa bir süre önce. Üstelik insanların fikirlerini paylaştığı yere rahatça girmekte zorlanıyorum. Sıradan bir türk vatandaşına yapılan bu muamele beni rahatsız ediyor.



Sahi biz ne zaman tırt olduk?