Davulun Sesi

Ramazan geldi mi davul sesi kabusum olur. Duyacağım diye gerim gerim gerilirim. Yedi saatten az uyuma ihtimali bende bir tür fobi. Ya davullar çalar ben de duyar uyanır sonra bir daha uyuyamazsam diye irkim irkim irkilirim. Bu sene şu ana kadar davul sesi duymadım. Rahat rahat uyumuşum.

Seneler önce Üç Kuyular'da oturan bir arkadaşım ve eşi anlatmıştı; Ramazan ayında henüz pencerelerin açık uyunduğu bir dönemde, davulcu bunların evinin arka tarafında bulunan parkta uyuyan köpeklerin yanından geçerken köpekler sinirlenip havlamaya başlıyorlar. Davulcu kaçayım diyor kaçamıyor ancak köpeklerin derdi davulcuyla değil davulla. Gürültüyü çıkarıp onları kahreden objeye dişlerini geçiriveriyorlar. Arkadaşım ve eşi yeminler ediyor davulun derisine geçen dişin sesi yankılandı evlerin beton gövdelerinde diyorlar. Arkadaşlarım dört sene daha o evde oturdu ve davulcu bir daha parkın oradan geçmemiş.

Eşrefpaşa semtinde bir adam davulcuya sinir olmuş "geçme buradan bir daha demiş" ama dinletememiş, sonunda salı sabahı saat üçbuçuk sularında davulcu evinin önünden geçerken almış pompalı tüfeği, çıkmış balkona, nişan almış ve adamcağızı yaralamış. Hiç tasvip edilir yanı yok elbette, bir insana saldıracak kadar gürültüye karşı koyamamak tahammülsüzlükte gelinen son noktalardan biri olmalı.

Ramazanlar oldukça davulcular da olacak memleketimizde elbette, ta ki arapların günde beş vakit ezan okuyan saat icat etmeleri gibi, davul sesi çıkartan saati keşfetmelerine kadar.

Davul ile ilgili şu karikatürü pek bir beğendim. Az dursun şurada...