“Onlar ki öğrenmenin de öğretmenin de şehvetinden yakalarını kurtaramadılar. “ Buharalı Hoca Şeyhmus Efendi – 1477“Hikâyeler hakkındaki sualinize gelince, çok iyi bilir ve takdir edersiniz ki hayal ile hakikat daima elele, dizdizedir. Hangisinin nerede başladığını, hangisinin nerede bittiğini, kalemi tutan el dahi pek bilemez.” Semiha Ayverdi – 11 Ocak 1977
Çocukken soğuğun bizleri eve hapis ettiği günlerde en büyük eğlencem evdeki ansiklopedilerin sayfalarını karıştırmaktı. Yanıma aldığım bir cilt ile sobanın yanındaki divanın altına süzülür, korunaklı inimin loşluğunda, kız kardeşlerimin neşeli gürültülerine kulak asmaksızın sayfalar arasında kaybolurdum. Parmaklarımı resimler üzerinde gezdirirken az evvel okumuş olduklarım üzerine bir sürü hayal kurardım. Ülkeler, ünlü bilim adamları, yazarlar, şairler, düşünürler, bilimsel teoriler; bunların hepsi çocuk dimağımda olmadık düş kapılarının iplerinden tutup aniden çekiverirlerdi. Kapılar açıldığında hayallerimin sonu yoktu. Anneannem değneği ile divanın bacaklarına vurarak çayın hazır olduğunu haber veresiye kadar saklandığım yerdeki büyülü diyarlarda gezer dururdum.
Çocuk olmanın bir gereği olmalı, ansiklopediyi yerine kaldırdığım anda saatler boyu okuduğum ne varsa aklımdan uçup giderdi. İlla ki kızkardeşlerimin canını sıkacak bir şey bulurdum. İşte o zaman ben önde, onlar peşimde; anneannemiz değneği havada “Vay başıma gelenler, ne bu yabanilerden çekim” diyerek azar yüklü yakınmalarına başlayıncaya kadar ev içi kovalambaç turlarımızdan birine daha çıkardık. Soğuğun eve hapsettiği küçücük vahşilerdik; azarı işitince utanmış gibi yapar, sobanın yanında, üzerine salça sürülmüş ekmek dilimleri ve dumanı tüten çay bardaklarının sıralandığı yer sofrasının etrafında toplaşırdık.....
ne keyfli:) kendi çocukluğmda ben de ansiklobedi okurdum. yeşil ciltli ansiklobedilerdi. ufff adı neydi hatırlayamıyorum. ama resimlerine bakarak kurduğum hayaller sırasındaki keyfimi unutmuyorum hiç. ne garip vladimir aynı zamanlarda aynı şeyleri düşünmek. bende geçengün buna çok benzer bir yazı yazdım. yaşlanıyormuyuz ne:)
YanıtlaSilbu arada sayın Semiha Hocanımın sözü ne kadar da harika.
YanıtlaSilResimli Bilgiler vardı çocukluğumda :) rengarenk enteresan resimlerdi. Bilgiler de güzeldi :)
YanıtlaSilSemiha Hanım'ın yazdığı mektuplardan okurken bu kısacık ifade çıktı karşıma. Üzerinde düşündükçe daha evvel azdığım kısacık bir öyküyü de içine alıp ilginç bir öyküye dönüştü, hatta ilk verdiğim ismi o kadar hoşuma gitti ki... Aldım onu.. Sır koydum :)
Bende de Hayvanlar Ansiklopedisi diye kocaman bir kitap vardı. Güzel kitaptı, içinde bir kısmını hala hatırladığım ilginç öyküler de vardı.
YanıtlaSil