17 Mart 2013 Pazar

Kitaplar Ukuya

Bursa'dan döndüm.


Bundan sonra gittiğim şehirlerde halkın aldığı hizmet ile yaşadığım şehirdeki hizmetin kalitesini kıyaslamamaya karar verdim. Sonuç hep aleyhte olunca, en sağlıklısı şimdilik bu sanırım. 



Kitap fuarlarında her kentin farklı özellikleri ortaya çıkıyor. Tuhaf ancak insanların kitaplara dokunuşu, bakışı, ellerine alıp sayfalarını karıştırması bile şehirden şehire değişiyor. 

Bu kentimizde beni yetişkinlerden ziyade çocukların kitaba ilgisi beni hem şaşırttı hem sevindirdi. Çocuklar kitap karıştırmak isterken onları "hadi gidelim" diye çekiştiren ebeveynleri garipsedim. Madem çekiştireceksiniz neden oraya kadar zahmet ediyorsunuz değil mi? 

Güzel olan bir şey var: yetişme çağındakiler umut vaad ediyor. Nasıl yazılır? neden yazıyorsunuz? Bu öyküleri neden azdınız gibi soruları yetişkinlerden duymamışken, çocuk yaşlardaki kişilerden duymak çok hoştu.

13 mart tarihindeki panelimiz keyifli geçti. Başlarken salonda neredeyse hiç kimse olmamasına karşın; sonradan, konuşulanları merak edip içeriye girenler hiç pişman olmadılar. Süremizi aşarak bizden sonrakilerin zamanından onların rızası ile çaldık. Konumuz ilginçti, bu hali ile önümüzdeki günlerde İzmir'de tekrarlanması doğru olabilir diye düşünüyorum. 

Ertesi gün Bursa'lı öykücülerin paneli vardı. İlginin sönük olması beni şaşırttı, oysa katılımcılar çok da güzel hazırlanmıştı. Sanırım duyurma ile ilgili bir sıkıntı var. Acaba insanlar başkalarının yazdıklarını merak etmiyor sadece kendi sesleri mi duyulsun istiyor diye sordum kendi kendime. Yanıtını elbette bulamadım. 

Ama çocuklar umuttur, Bursalı çocuklar umdu boşa çıkarmayacak gibi.

Fuarların en güzel yanı insanlarla tanışmak, onlarla bir başka fuarda tekrar karşılaşmak, kısacık da olsa sohbetler edebilmek. Uzun lafın kısası bu gezi hoşuma gitti.

Akşamları kapanma saati geldip de son ziyaretçi salondan çıktığında, kısa süreli bir telaş alıyor fuar alanlarını. Yayınevi görevlileri kendi standlarındaki kitapların üzerine örtüler seriyor. 

Görevliler kente... 

Kitaplar uykuya. 




2 yorum:

  1. Aklıma Münir Özkul'dan dinlediğim "asıl oyun şimdi başlıyor" tiradı geldi... :)
    Çocukların umut veriyor olmasına çok sevindim. İnşallah diğer şehirlerde de böyle olur.
    Bu arada, yukarıdaki adam sırlar odasını mı inceliyor acaba? Yüzündeki ifade öyle gibi... :))

    YanıtlaSil
  2. Nasil olmus da es gecmisim imza gunlerini tararken etkinlik listesini, bu guzel firsati kacirdim diye hayiflaniyorum simdi :(

    YanıtlaSil

Yorumlar