Kelebeğin Gülüşü
Mavi bir kelebek deseni kondurulmuştu
Yulaf kaselerimizin dibine
Her sabah yarışırdık
Kelebeğe en önce
Hangimiz erişecek diye
"Aman yemeyesiniz" derdi ninem
"kelebekcağızı".
Ne zaman yapsa bu şirin şakayı
Eğlendirirdi çocukları.
Bekliyordum güzel bir sabah
Kelebeğin kaseden havalanmasını
Yüzünde mini minnacık gülüşüyle
Ninemin kucağına konmasını
Şiir:
Butterfly Laughter - Katherine Mansfield
Türkçeye uyarlayan
D.M.
Çok güzelmiş...
YanıtlaSilBen debeğendim şiiri :) Çok naif şirin ama derin de..
Silçok o. veli gibi, ki çok severim kendisini.
YanıtlaSilBenim kediler de ayrı kelebek hayranı.. :)
SilNe kadar sade ama etkileyici bir şiir, teşekkürler paylaştığın için:)
YanıtlaSilÇeviride kaybettiğim yanları oldu ama bu aslına en yakın hali. Sadeliği öok hoş :)
Sil