Bir koku kaldı şeker kamışı tarlalarında: gönül bulandıran,
yaprak kokusunda; kan ile ten arasında.
Susmuş, ölü çığlıklarla dolu
hindistan cevizi ağaçları arasında mezarlar
ve kırılmış kemikler.
Silindir şapkasını, altın nişanlarını
kuşanmış diktatör. Konuşuyor.
Saat gibi parıldıyor küçük saray,
Eldivenler giyinmiş tiz kahkahalar
koridorlardan geçiyor, ölülerin seslerine,
yeni gömülmüş mor dudaklara karışıyor.
Sanki tohumlarını durmadan toprağa döken,
geniş, kör yaprakları ışıksız da büyüyen bir bitki gibi
Gözyaşlarını kimse görmüyor.
Çamur ve sessizlik sümkürüyor,
bataklığın korkumç suları.
Nefret giderek büyüyor,
Pablo Neruda
(Çeviren D.M.)
Meraklısına Linkler:
Os Ditatores
The Dictators
Les Dictateurs
Die Diktatoren
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlar