"Yeşilçam'ın Yolu" isimli kitaptan alıntıdır:
"Çek elini oradan terbiyesiz..."
91 Numaralı Kurtuluş-Şehzadebaşı tramvayı, Galata Köprüsü üzerinde adeta süzülmekte Karaköy istikametinde.
Sıkışık mı sıkışık...
Oda ne!
Genç bir kız çığlık çığlığa..
"...çek elini oradan terbiyesiz. Ben adamın parmaklarını kırarım. Terbiyesize bak be, nsan sıkıştırıyor. Burada olmasaydık ben yapacağımı bilirdim ama..."
Çığlık çığlığa bağıran nam-ı diğer Karagümrüklü Deli Cemile'den başkası değil... Bağırma sebebine gelince, anlaşılan küçük bir elleşme.
Turgut Demirağ yönetmiş bu filmi...
Kamerayı tramvay içine sokunca da sık yaşanan olaylardan birini mizansen olarak filmine katmış...
1960 yapımı Cumbadan Rumbaya Peyami Safa'nın romanlarından biri.
Ya kahramanımız Karagümrüklü Deli Cemile, o da Çolpan İlhan'dan başkası değil....
Parasının üstünü alamayınca biletçiyi dövmesi de deliliğinin bir başka göstergesi değil mi?
Cemile: Hey biletçi hani paranın üstü?
Biletçi: Verdik ya..
Cemile: Aaaai vermedin ayol...
Biletçi: Hanım biz senin parana tenezzül etmeyiz...
Cemile: Tenezzül etmezsen ver üstünü...
Biletçi: Hadi. Biz senin gibilerini çok gördük...
Cemile: Ben iki parmağımı soktum mu adamın ağzına cartdadanak yırtarım. Terbiyesiz. Benim gibilerde ne varmış? Ya paramı verirsin yahutta...
Biletçi: Eeee hanım, açma bayrakları sende...
Cemile: Ben bayrakları açarsam böyle açarım. Delinin zoruna bak.
Çolpan İlhan film hakkında şunları söylüyor:
"Filmde Karagümrüklü Deli Cemile adlı bir kızı oynadım ben. Bu Cemile, ani öfkelenenip ani sevinen, çok çabuk mutlu olan ve anında da fikir değiştiren bir kızdı. Cemile yapı olarak çok sevimli, Karagümrüklü, hem o mahalleden gelmenin verdiği bir samimiyet ve sıcaklık var, hem de yapısından gelen ani durum değişiklikleriyle olayları halletmeye sıvanan ama toparlamaya çalışırken karıştıran bir tip. O tramvay sahnesinde de, o dönemde karikatürlerde bile yer alan, otobüslerde ve tramvaylarda kadınlara çimdik atan erkeklerin bir örneği vardı. Oradaki adamların biri cemile'ye çimdik atarken, Cemile ona kızıp bağırıyordu. Bu seferde biletçiyle para üstü için kavgaya tutuşmuştu. Tabi bunlar Cemile'yi çok sevimli kılmıştı ve halka da çok sıcak gelmişti. Filmdeki tramvay kiralanmıştı. İçindeki insanlar figüranlardı. Ancak öyle çalışılabiliyordu. Normal bir tramvay seferinde bu çekimler mümkün değildi. Hatta şu an hatırladım da, filmin yapımcı-yönetmeni rahmetli Turgut Demirağ'ın karısı Rüçhan Çamay ve gene malesef rahmetli oğlu Muhteşem Demirağ da o tramvayda figüranlar arasındaydı."
Nebil Özgentürk - Yeşilçam'ın Yolu
( Bir Yudum İnsan Yolculukları - I)
Alfa Yayınları
Meraklısına Linkler:
İlgimi çekti.
YanıtlaSilOkumak gerek sanki.
BU ara Yeşilçam'ı anlatan kitaplara taktım kafayı. İlginç anektodlar var bu kitapta, serinin iki kitabını senelr önce alıp kenara atmışım. Ama okumamıştım.
YanıtlaSilİETT'nin linki de ayrı hoşmuş.
YanıtlaSilBahsi geçen sahnede en sonda "Meemur bey ben yanlarındaydım." diye giren yaşlı amcam, sen, toplu taşıma araçlarının vazgeçilmezisin.
Filmi değil ama TV dizisini izlemiştim. Hoştu. Cemile'yi Nefise Karatay oynamıştı galiba...
YanıtlaSilkitabı severim ama filmi olduğunu bilmezdim. izlemek gerek :)
YanıtlaSil