Bilinmedik Sular

Bir çok insan övünmeyi seviyor. Bunlar konuşmaya başladıkları zaman; kendi seslerini duymanın verdiği şehvetle  mangalda kül bırakmaksızın, susmayı düşünmeksizin konuşuyor, konuşuyor. Böyle ata ata önce altı mil sonra on iki mil aşılıyor ve varılan yer uydurmasyonun suları oluyor.Uydurmanın suları derin, konuşmanın köklerini düşünecek insan kalmıyor derin sularda. 

Bu atanlardan bir kaç tanesi dilimizin ne kadar şahane bir dil olduğundan bahsediyor. Biliyoruz elbette dilimiz güzel, mantıklı, yazılıyor, okunuyor. Süratle değişen bir kelime haznemiz de var elli sene önce yayımlanmış kitaplara, dergilere bakan gençler anlamadığı kelimelerle sık karşılaşıyor. SOn yıllarda dilimize giren yabancı kelimlere sayesinde bir elli yıl sonrasını düşünemiyorum bile. Erime elli senedir yaşanandan daha hızlı ve etkili olacak bu kesin sadece.

her neyse dilimiz iydiri, hoştur, şahanedir diyor bu konuşanlar. Benim anlamadığım dilimizin hoşluğundan bahsederken bir başka dili nasıl kötüler insan. Türkçenin kelime haznesinin İnglizceninkinden daha zengin olduğunu nasıl söyleyebilir bir kişi? Şöyle söyle İngilizceyi hiç bilmiyorsa der, kıyısından köşesinden çat pat derdini anlatabilecek kadar biliyorsa da yine der. Topu topu üç yüz kelime ile her dilde derdini anlatabiliyorsun zira. Ama İngilizce de her dil gibi biraz daha derinine girdiğinde, öğrendiklerinin sayısı artmaya başladığında zenginliğinin farkına varabildiğin bir dil. 

Hiç bilmediği dile dair tevatürler uyduruyor insanlar. Yok efendim İngilizcede Türkçede olduğu gibi şu lafı diyemezmişsin, polis çağırırlarmış falan. İnanılır gibi değil. O dildeki benzetmeleri Türkçeye çevirmekte zorlanıyor insanlar, anlamını tam olarak veremiyorlar, senin İngilizceye çevrilemez zannettiğin lafı birebir söylesen kimse yadırgamaz. Hemen anlaşılabilir.

İnsanın bilmediği yabancı dil hakkında fikir üretmesi saçma sadece.