Sudan benliğinin her bir molekülüne kadar nefret eden bir kedinin yağmurun ilk damlaları ile birlikte içine dört ayak üstü ama hafiften sendeleyerek düştüğü ruh halini tasavvur edin. Kendisini tamamen içgüdülerine teslim edip, kafasının bir kenarına zula ettiği mahrem yerler haritasından en yakın ve en kuru olanını seçer. Vakit sıvışma zamanıdır sokak kedisi için. Yağmur dinip de ortalık kuruyuncaya kadar kedi ortadan kaybolma arzusundadır. Tutabilene aşkolsundur. Kedi telaşlı biçimde uzaklaşırken yere düşen dutların lekelediği kaldırımlarda su lekeleri büyür, büyür, büyür...
Fotoğraf: Telaşe Kedisi - D.M.
Bir türlü anlamıyorum kedilerin sudan bu derece korktuğunu. Bilimsel olarak nasıl bir alakası var çok merak ediyorum. Önceden hurafe sanıyordum ama gerçekten gözlemlerime bakınca kedilerin suya karşı bir antipatisi var.
YanıtlaSilBıldıgım bısey var kı
YanıtlaSilkedıler suyu hıc sevmıyor
Sevgili Vladimir !
YanıtlaSilSenin, Öykünün ve 1i yokmunun ve bir de benim ezberlerim aynıydı. Dediğin gibi tüm moleküllerinin sudan nefret ettiği ile ilgili. Geçenlerde işyerinin önünde beslediğim köpek kovalayan Ayşe yi görene kadar. Yağmur yağıyor ve Ayşe su birikintisi içinde oturuyor. Kaç defa alıp kurulasamda gitti oturdu yağmur altında su birikintisine. Sonra restoranın sahibi "Ali Bey sizden gizli yazın denize giriyor" dedi.
Bir de bilimsel olarak kanıtlanmış tek suyu seven kedi soyu VAN KEDİSİ. Bu arkadaşlar yüzmeyi pek seviyorlar. Ben de bir çok resmi var.
Ezber bozduğum için özür dilerim.
Yine çok güzel kedi metinlerinden biri. Tahlillerin o kadar isabetli ki okurken yaşıyorum.
Sevgiyle...