Kıldan Tüy Kapanlar

İşten uzaktaki zamanda kahvaltıya TV eşlik ediyor haliyle. Böylelikle ünlü türk filozofu Seda Sayan'ın carcarellasından nasibimi alabildim sonunda. Günlerden salıydı, camlarda yağmur damlaları vardı. Çayımı koydum, uzaktan kumadaya dokundum, karşımdaki kanal, D'ydi, yayın canlıydı. Seda Sayan'ın dudakları büzülmüştü üzerine aldığı varla yok arasındaki depderin dekoltasyon eseri görülen oydu ki kışları yaza çevirmiyordu. Düşünür, düşünürken üşüyordu. Seda'nın sağında ve solunda birer tane al birini çarp ötekine klasmanınden iki çaçaron çok mühim bir konuda çene yarıştırıyordu. Konu ne diye kulak kabartmama gerek kalmadı. Alttan geçen yazı ömür boyu aklımdan geçmeye devam etmek üzere bir alay ıvır zıvırın arasındaki yerini aldı. Konu kıldı belki de tüydü, hanfendiler kıl mı yoksa tüy mü onu tespite yırtınıyorlardı.

Meğersem yemekteyiz isimli yarışma çok tutup reytingleri allak bullak edip izlenilirlik rekoru üstüne izlenilirlik rekoru kırmaya başlayınca "çenıl di"nin cevval yapımcıları da kendilerinde de bu tür bir yarışma programı olsun diye ellerinden geleni artlarına koymamaya yemin etmişler. İşte bu yeni türeyen yarışmada bir gün önceki yarışmacı beyfendinin evinde yemeklerini ikram ettiği tabaklardan birisinden tam da Seda'nın solundaki sarışının tabağının içinden kıl çıkmamış mı. Kadın kedi tüyüydü diye carıldıyor, adam telefon hattında "kedi kılı olamaz, kıvırcık ve sarışın, senin saçının kılı, o senin", "Kedi düşmanı Jale" diye vızıldıyor. Kadın alıyor sazı eline tiribünlere oynama, açık konuş adam gibi diye gıcık veriyor. O ona, öbürü buna veriştiriyor. Ben hala mantık yürütülebilecek bir yan bulma havliyle, "kedi kel miydi o yüzden mi adam böyle emin konuşabiliyor" diye aristonun kemiklerini istem dışı biçimde sızlatmaya çalışıyordum. Derken Deniz Seki'yi tekrar içeriye aldıkları haberi flaş haber olarak verilince Seda Sayan'ın morali bozulup Seki hakkında bir kaç çam devirdi, sonra "üzüntümden ne dediğimi bilemiyorum" diyerek dümeni güvenli sulara kırdı. Kıl da tüyde gümbürtüye gitti. Derken sanatçı kontenjanından konuklardan suratını görmediğim billur sesinin önceden duymadığım yarma bir hanımefendi de "Seda Abla ben ömrü boyu hep seni örnek aldım, tam kadınsın, osmanlısın, helal olsun sana" dedi. Ben onu düşünür biliyorum meğer arayı açalı örnek osmanlı kadını da olmuş. Kahvaltım bittiği için "helal olsun yediğin bazlamalara" dedim, televizyonu kapattım gitsin. Sonradan aklıma geldi de meraklanıyorum şimdi yemekten çıkan kıl mıydı tüy müydü diye.

Bir kaç gün önce sivri zeka bir çorap üreticisinin üzerinde "one minute" yazan şirin mi şirin çocuk çorapları ürettiğini görmüş, yuh çekmiştim zavallılığın, gurur duyulan şeylerin sığlığına bakıp da. Dünkü gazetelerde Sayın Bakan Unakıtan'ın değerli mahdum beylerinin "oneminute"in patentini almak üzere başvurduğunu okuyup kendisinden türk halkı adı ve namına bir gururlandım anlatamam.

Bugünkü gazetelerde ise anılan mahdumun babası gazetecilere "benim evladım yapmaz öyle şey" buyurmuşlar, ardından mahdumun "biz başvurduk babamın haberi yok" açıklaması geldi de kafamın karışıklığı geçti. Gördünüz türk halkı bütün gerçeklere böyle anında şeffaf şeffaf yanıtlarını alıyor, kim demiş basın özgürlüğüne el/dil uzatılıyor diye. Yalan külliyen yalan.

Kıl oluyorum bu kuru iftiralara, kıl, kıl, kıl.

Ben bir müddet resimdekiler gibi aval aval bakmaya devam edeyim gündeme, sonra bunalım takılacağım.