Talip

Evvela bizler gibi misin?

Gözün, dişin takma mı?

Koltuk değneklerin var mı?

Göğsün, kasığın yapma mı?

Kolunda kanca, dişlerinde tel var mı?

Kopuk yerlerin dikişli mi? Nasıl yani, hayır mı?

Madem öyle, neden verecekmişiz istediğin şeyi sana

Yeter ağladığın

Aç avucunu

Nasıl yani boş mu? Al sana bir el.

Doyurmak ve alevlendirmek,

Fincanlarca çay getirmek, baş ağrılarını gidermek,

aklına ne gelirse yapmak için

güvenceyi yan cebe koyup

şununla evlenir miydin?

En sonunda bir başparmak kapatsın diye gözlerini

ve eriyesin diye kederinde

sermayeyi yüklüyoruz yeniden tuza

bak işte çırıl çıplaksın

Peki ne dersin bu giysiye

Simsiyah, biraz da kaba, ama durmadı sanki fena

Evlenir misin şununla?

Su geçirmez, parçalanmaz, denesene bir defa

Yol vermez alevlere, dayanıklı bombardımana

İnan üstünde kalır girdiğinde mezara

Şimdi - kusura bakma - sıra geldi boş kafana,

marifetliyimdir bu hususta,

Haydi, dök içini tatlım korkma.

Peki ya ne dersin buna?

Beyaz bir sayfa açmaya.

Yirmi beş yılda gümüş olur bu kadın,

ellisinde altın.

Taş bebek olur, dört döner etrafında

dikiş diker, yemek yapar,

konuşur da konuşur, konuşur da konuşur.

İşe girer çalışır da, ne var büyütülecek bunda.

bir delik var şuranda, her derde devadır.

bir gözün var buranda, o da rüyadır.

Ah evladım, vardın çalacağın son kapıya

Söyle evlenecek misin şununla? Evlen, evlen, evlen.

Sylvia Plath ‘The Applicant’ adlı şiirinden çeviren D. M. 

Resim: Cindy Song  

Interpretation #2 - Sylvia Plath

(Ahşap üzerine, tebeşir, suluboya ve 

tükenmez kalem kullanarak yapılmış)