Belediyenin kötü hizmetlerinden; beni vatandaş olarak rahatsız edenlerinden arada yakınıyorum ama sonunda çok şahane bir çözümlerini görüp sevindim. Kötü yanlarını yazdığımı gibi iyi yanlarını da söylemek lazım. Yoksa nankörlük olur. Hem Non-Körlük iyi değildir.
Ülkemizin güya üçüncü büyük kenti olduğu isminin önüne yapışıp kalmış İzmir'de ulaşım için ola ki yağmurlu günü seçtiyseniz, kendi arabanızla da yola çıksanız bir yerlere gitmeniz zordur, zor.. Rüzgarlı havada vapura da binmeniz zordur, zor. Zira rüzgar münasebetiyle vapur seferlerini durduranların aklına o güne mahsus ilave otobüs seferleri koymayı getirmesi de zordur, zor. Binlerce insanın vapur bulamayıp zaten tıklım tıkış gelen otobüse binmeye çalışmasını izlemek bile ayrı bir zorluk zaten. Birde o dolu otobüse binmekten başka çaresi kalmamış kalabalığın parçası olduğunuzu düşünün ki zorluğun boyutu gözünüzde canlansın. (Düşman başına)
Metromuzun maşallahı var. Yapımı yıllar sürdü, hizmete tam olarak alınması ise daha çooook uzun yıllar süreceğe benzer. (Burada "benzemez kimse sana" şarkısını mırıldanıyorum, çünkü çağrıştı.) Bir de metronun kaç dakika sonra geleceğini gösteren tabelaların dijital olmasına gerek yok zira o tabelalar kafalarına göre rakam ruleti çeviriyor. Onun yerine dededen kalma usullerle bir teneke alıp üzerine "T(i)ren 7 dakika sonra gel(i)cek" yazsalar. Günde onlarca defa bir dakikalığına doğru bir şey göstermiş olurlar hâlka, tıpkı bozuk saatler gibi. Ama bu dijital tabelanın doğruyu gösterdiği ana ne denk geldim ne de böyle bir ana şahit gelenini gördüm. Trenleri sürenler de otobüs sürenler gibi kafalarına göre takılıyorlar zaten, "canın istediğin de sür git, yolcudan bana ne" mantığı.
Lafı uzattım farkındayım. gelelim metro sistemimizin insanı hayranlığa düşüren kısmına. Halkapınar aktarma istasyonunda Bornova, Üçyol, Menemen(Aliağa) hatları arasında geçiş yapılabiliyor (eskiden bir de Alsancak hattı vardı, o güzelim hattı kış aylarında Belediye'ye emanet etmeye karar verdiler ya; artık oradan da ümidi kesintiye uğratın.). Her bir hat ayrı bir ray hattı üzerinde sefer halinde. Halkapınardaki durakta indiğinizde hatlar arası geçişi şöyle yapıyorsunuz.
(Resimdeki gibi)
Yani trilyonlarca lira değerindeki bu yatırımda hatlar arası geçişi tahta köprülerde itişip kakışmak sureti ile gerçekleştiriyorsunuz. Ben bu fotoğrafı günün en sakin saatlerinde çektim. O anı gördüm ya... Sabah işe gidilen ya da akşam işten dönülen saatlerde buraya adım atmamak için elimden gelen tedbiri alırım. İşe bir gece önce giderim mesela, hafta bitene kadar da geri dönem metro ile döneceğime. Diyelim Karşıyaka'dan trene bindiniz (allah muhafaza) burada aktarma yapıp Konağa gitmek istiyorsunuz. Köprüden geçmeniz lazım. Hiç acele etmeyin burası boş iken bir dakika almayacak yolu köprüden 15 dakikada geçerek kat ettiğiniz için en az iki iç treni kaçıracaksınız. Kalabalığı görünce paniklemeyin, oturun bir izmirli gibi sakinlenin. "Adam sen de tren bu gelir geçer, köprüden geçelim ona da bineriz." ruhiyatınızı takının.
Köprüden geçerken üzerindeki yüzlerce kişini ahesteliği o canım tahta mühendislik eserini garç ve gurç sesleri arasında bir o yana bir bu yana beşik gibi sallamıyor mu o anın tadını çıkartın. Bir yere yetişmeye çalıştığınızı unutun, "carpe diem" diyen iç sese kulak verin. Hatta hayal bu ya farz edin ki lunaparktasınız. Köprüden geçmenin tadını çıkartın.
Ben Belediyemizi bu zekice ve izmirliye yakışan bu pratik çözümünden ötürü tebrik ediyorum. İnşallah her yere ulaşımda bu mühendislik harikası tahta demir karışımı köprülerden kullanırlar.
Yalnız bu köprüden geçerken bir an falına baktım da pek de uzun bir ömür biçemedim kendisine. O köprü gidici bence. Facia şeklinde gider. Üzerindeki bir kaç yüz kişide feci hasar bırakır kanısındayım. Dahası "Son Durak" serisinin sondan bir sonraki devam filmine mevzu olur. Zira yükseklik hayli, alttan geçen şeyler de tren. Allah korusun ve mazallah diyelim ama varsayalım korumadı: köprü çöktü ve insanlar düştü. O an tren seferini durdurmayı aklı edecek çapta bir görevlinin orada olması tesadüfünü tahayyülünüze bırakıyorum. Bütün görevlilerin aval aval olan bitene bakma olasılığı hayli kudretli bence. Bir de panik halindeki izmir halkı ile bir arada kalma ihtimalini de katın bu olasılık hesaplamasına, facianın boyutu canlansın gözlerinizde. İyisi mi şimdilik uzakta durun. Aktarma durağında inseniz bile aktarma yapmayın. Orada ilelebet bekleyin daha iyi.
Halkapınar Metro İtasyonu Köprüsü'nün
sakin bir anının resmidir.
Bakın. İbret alın. Hizmet nasıl olurmuş ezberleyin.
