İlk kez gittiğim bir evin, ilk kez girdiğim misafir odasında; misafir yemek masasının etrafındayız.
Odada ne çok gölge var.
Kadın habire konuşuyor.
Neden geldim ben buraya.? Bir bahane uydurabilirdim.
Ben de böyle susacak mıyım? Gölgelere karışacak mıyım?
Arıza çıkartsam? Yoki yok bu evden çıkıp gitmek en güzeli.
Pabuçlarımı giyiyorum gölgelerimi soyunup kapıyı çarpıp çıkıyorum. Kadın ben kapıyı kapatır kapatmaz arkamdan yüksek sesle atıp tutmaya başlıyor.
Vıdı, vıdı, vıdı…
Adam kafası ile onaylıyor. Sessiz yine…
Hafifleyince, daha hızlı yürüyor insan.
Gölgesiz kalmak ne güzelmiş.
bu senin hikayen mi?
YanıtlaSil...
kara delik teoremini çok beğendim. ne kadar da haklısın.....
Dil sürçmeleri ile ilgili bir şeyler karalıyorum ya bir kaç aydır. Eşeğini kazığa bağlamak lafından hareket ederek "eşini kazığa bağlamak" lafını uydurdum. Dil sürçmeleri ile minik minik öyküler uydurabileceğim aklıma geldi. Sanırım bundan sonra dil sürçmelerini minik öyküler halinde buraya aklıma geldiği anda yazacağım.
SilASlında insanlar benziyor kara deliklere, susup susup, her şeyi yok edebiliyor sonra bazıları.
Güzeldir gölgesiz kalmak, kalabilmek, umursamadan yaşayabilmek..
YanıtlaSilSorunlardan arınabilmek, bunu başarabilmek güzel olmalı, ama kaçmadan tabi :)
Silaaa eşini kazığa bağlamanın ordan geldiğini düşünmemiştim.. nasıl da güzel bir oyun bu vladimir....sen oynamaya devam et ki ben de keyifle seni izleyeyim....evet kara delikler haline geliyor bazen insanlar.....önce kendi içine gömülüyor ve böylelikle delik oluşuyor sonra o delikten oluşan hava cereyanı ile etrafındakileri de bu deliğe çekiyor, ne korkunç dimi*
YanıtlaSil:) Yalnız öyle kötü taktım ki etrafımdakiler bıktı.. Konuşurken bile ne dediğimi anlıyorlar ama yanış söylediğimi farkedince düzeltmeye kalkışanlar oluyor.. Hepsini aklımda tutamıyorum, telefona not alırsam ne ala :)
SilÇok teşekkürler.
hımm, güzel.
YanıtlaSil