Bayram

Gece ne güzel değil mi?

Gece çok güzel.

Gecenin karanlığı içindeki her bir ışığın ayrı bir öyküsünün olduğunu bilmek de güzel. Acı öyküler ve tatlı öyküler, her bir öykü gece gibi dağılıyor. Öyküler hem gece hem de ışıklara benziyor. Öykülerin gücü de ışıkların ki gibi uzaklaştıkça, azalıyor. Sabah olunca öyküler bitiyor, ışığın değdiği yerlerde öykülerdeki sihir susuyor, gerçekler ortaya çıkıyor. Çocuklara sevdiği insanlar uykuya giden yollarda masallar okur, öyküler anlatır. Her yetişkinin içinde bir çocuk, bir gün aniden o eskiden kendisine masallar anlatmış sesi hatırlar. Eminim bundan, çünkü ben de hatırladım. Bu hatırlama kısadır. Tıpkı erkeklerin sinema salonunda ağladıkları zaman bile gözyaşlarını sakladığı gibi bir hatırlamaktır bu. Bir an hatırlar ve sonra gerilere ittirir, ve sonra o çocuğa ihanet etmek pahasına geçmişin seslerini unutur. Hatırladığını bile çıkartamaz üstünden biraz zaman geçince.; ne seslerin ne öykülerin izi kalır. Ama yetişkinin içindeki çocuk kalbi, hatırladıklarından çok ama çok mutlu olur kısa bir an için. Eminim bundan, çünkü ben de çok ama çok mutlu oldum; çok kısa bir an, bir öyküyü, bir sesi ve bir çocuğu hatırladım.

Hatırladıkça mutlu olacağınız bir bayram olsun, bayramınız kutlu olsun.

Gece, ne kadar güzel değil mi?