Gülçin'in yazısından ilham geldi, epeydir ihtiyacım vardı. Atmaya pek bayılırım ama son zamanlarda hayli zamdır bir şeylerden kurtulmaya kıyamadığımı farkettim. Düşünsene 2001 Ocak ayından itibaren, "Sinema", "Roll", "Chip" dergileri tarih sırasında yıllara göre kutulara doldurulmuş duruyor. Kaç gündür evden çıkarken kutu kutu atıyorum. Atmadan önce kutuların içindeki dergilere göz gezdirerek sabah kahvemi içiyorum. Bazı dergilerin arasından ufak ufak notlarım çıkıyor, ufak ufak resimler yapmışım, onlar çıkıyor. Onları da bir güzel atıyorum.
Seneler önceki atmalarım aklıma geliyor, ilk okuldan beri bütün defterlerim ve kitaplarım duruyordu annemin evinde. "Olur mu böyle saçma birşey?" bir anda attım.
Yine yıllar önce yazdığım bütün şiirleri attım, yıllar önce yazdıklarım o atış anımda hiç güzel gelmedi bana, defterler dolusu yazıdan, seçtiklerimi toplayıp bir ufak kutuya sakladım sadece. Bunun dışında kutu kutu kağıt sobayı boyladı.
Dergilerin arasından ufak tefek karalamalarım çıkınca üzülüyorum biraz, resme yeteneğim var. Çok güzel resimler yapardım eskiden. En son resmimi yarım bırakmıştım. Neden bıraktım hatırlamıyorum. Resim yapmak istemedim. O son resim annemin evinde duvarda asılı 80 cm/50 cm ebadında bir natürmort belki de yarım kalmış olmasının verdiği hava bu. Ama o resim bende yazdıklarımın uyandırdığı atma isteğini uyandırmıyor. Baktıkça "ne güzel resim bu" diyorum, "keşke resim yapsam yine". Ama üşeniyorum.
Atmak daha kolay. At gitsin Vladimir!!
Ben fazla biriktirmem ama atmaya da kıyamamam, atılana da acırım. Çizgilerin gerçekten iyiymiş; umarım birgün çizgi perisi seni tekrar ziyaret eder.
YanıtlaSilyahu en atıyorsun yaaaa onları bulamayan sahaf sahaf gezenler var dimi !!!
YanıtlaSilçöp teneken olabilir miyim vladimir ?
:)
Sevgili Arkadaşlar;
YanıtlaSilSem; atsan atılmıyor satsan satılmıyor, ben de bir şeyler mi birikti acaba diye huylanıyorum ve böyle derin bahar temizlikleri yapıyorum kendimce.
Seneler önce bir iş arkadaşım bir anısını anlatmıştı. İki çocuklu bir aile, taşınıyorlar, koli koli eşyalar, yeni evlerinde ikinci seneleri dolduğu sırada bir pazar sabahı kahvaltı esnasında bizimki diyorki: "şurada taşındığımızdan beri açılmadık 2 koli var kahvaltıdan sonra 2 koliyi de çöpe atacağım, iki yıldır açılmadığına göre içinde işimize yarayacak bir şey olamaz" bunu duyan ev ahalisi başlıyor aylara vaylara. bizimki dinlemiyor atıyor. Bu anıyı dinledikten süre epey bir müddet her sabah evden çıkarken 3 tane ŞEY atma kararı alıp epey bir süre uygulamıştım. Yüzlerce kitabı önce torba torba sahaflara, ardından torba torba arkadaşlara dağıtıp kitap sayısını makul sayılabilecek adede indirme cesaretimden sonra aynı atma kabiliyetini evde birikmiş artık bini geçtiğinden kuşkulandığım cd, yğzlerce dvd için de yapabilsem baya rahatlayacağım. Gittigidiyor da bir kazıkk yedim yiyeli oradan da satış yapmıyorum. Bir de bir dolap kaset var başımın cezası. :))
7. Oda ilahi, insan tek tek alırken farkına varmıyor ama atmaya kıyamayınca hayli yer işgal ediyor, düşün 2001 yılının roll dergisi okumuş kaldırmışım, bir daha ne zaman okuyacağım. :))
ben sanırım asla kıyamayacağım kitaplarımı ve filmlerimi atmaya !! müzikler zaten pc de :)
YanıtlaSilben de de 2001 yılının öncesinden bile dergiler var.. belki de kızım olmasının da etkisi var.. ona annesinden en güzel hediye müthiş bi kütüphane bırakmış olacağım.. içi kitap dergi ve filmle dolu.. ben şimdi nasıl annemlerin gençlik yıllarının filmlerini merak ediyor arıyor bulamıyorsam, sanırım öykü bu konuda epey şanslı olacak :)
özelliklse sinema dergilerini sonradan sahaflardan tamamladım walla eski sayıları. hala eksiklerim bulamadıklarım var. sen atıyorum diyorsun benim içim cız ediyor düşün kendi sahip olduklarımı atmak gibi bir düşünce kabustan beter yahu :)
2001 öncesini bir güzel atmıştım öyle, gerçi roll dergileri için içim cız etmişti ama. şimdi de en sona ROLL dergilerini bıraktım zaten. Çok güzel yazılar var içinde, küçükken böyle dergileri alır ciltletirdi insanlar. Ben de akrabaları ziyarete gittiğimde alır hayran hayran okurdum.
YanıtlaSilKızın çok şanslı.
Evde tutmadın, sahafa ya da 7.oda'ya bırakmadın diyelim. En azından çöpe atma da tekrar kağıt yapılsınlar. Zaten ormanlar cayır cayır yanıyor.
YanıtlaSilBir de siz İzmir'deydiniz di mi? Görüşelim bir ara. Valla. Sizin evi temizleriz. < hınzır gülümseme :) >
Cidden mi? ROLL dergilerim duruyor hala. Son yedi yıllık. 7 çarpı 12 adet. Taaaa dizime kadar geliyor izmir'e dönünce verebilirim. işe yarayacağına sevinirim. Çünkü sahafa götürüyorsun enayi gibi hissediyorsun almaya kalksan sahafa bir sürü para bayılacağın şeylere adam kuruşla para veriyor hatta onuda değiş tokui yağalım para vermiyeyim diye öneriyor. Çöpe atası geliyor insanın o anda. Sahafların gözünü para bürümüş.
YanıtlaSil:)
adresimi veriyorum :)
YanıtlaSil