27 Kasım 2008 Perşembe

Çürük Vişnenin Kolay Hatırlanan Tadı

Çürük vişne tadından bahsetmişti bir arkadaş. O tadı ben de biliyorum. O tadın elle tutulur, üzerine yumrukla vurulur, yumrukladıkça hırsını alamadığın tadını çok iyi bilirim. Kaybedişin tadıdır, kaybediş sonrasında hissedilen çaresizliğin tadı. Bu tadı paylaşmak zordur çoğu zaman. Sizin için kaybedişin tadı, başkaları için "Al işte yeni bir hikaye daha"dır, "vah vah"tır, "ah yazııık"tır. Şefkat tınılı sahte sözlerin top yekûnudur. Bu tadı sevmem ama bilirim yine de. Hatırlanabilir bir taddır bu. Vişneyi severim, onun kekremsi, tatlı ile ekşi arasında kalmış hafif tehditkar, dişleri kamaştıran tadını çok severim gelingörün ki o sevdiğim vişnenin tadını hafızamda canlandıramam. Hiç bir koşulda taklit edemem vişnenin tadını. Yine de çürük vişne tadını çok iyi bilirim. Dilinin ucundan başlayıp damağına yayılır. Sonra genzine gelir, genzinden burun boşluğuna yükselir, oradan göz kapaklarına ağırlık olur biner, göz kapaklarını kenarlarından göz pınarlarımn doğru yayılır. Yumruk yaptığın elini duvarlara vurursun ama gitmez. O tad bir geldi mi atması zordur ağızdan. Ne zaman çenesi titreyen bir yetişkin görsem içimden "işte derim o çürük vişneyi tadan birisi daha"


Bu tadı alan birisinin yumruk yaptığı ellerinin sızısına "keşke"ler eşlik eder;

Keşke daha önce farketseydim.

Keşke öyle demeseydim.

Keşke saat dokuzu çeyrek geçmeseydi.

Keşke o vapura binmeseydim.

Keşke o sözleri söylemeseydim.

Keşke onu tanımasaydım.

Keşke o şarkıyı hiç duymasaydım.

Keşke öyle bağırmasaydım.

Keşke ona sarılsaydım.

Keşke o kadar çabuk bırakmasaydım.

Keşke bu kadar geç kalmasaydım.

Bu kelime ile başlayan cümleler artık çok geç kalınmış eylemlerdir. Olmuştur, bitmiştir, ya da olmamıştır ama bitmiştir. Geriye dönüp düzeltme şansınız hiç kalmamamıştır. Ama yinede kullanırsınız. Günlerce, aylarca, yıllarca kullanabilirsiniz bu kelimeyi ve onunla başlayan cümleleri. İşe yaramaz bir kelime olduğunu düşünürdüm bunun. Yok, çok işe yarıyormuş meğerse. Kaybetmeye, kabullenmeye alışma yolunda atılan adımlarmış o kelime ile başlayan cümleler. O kelimeyi çıkardığınızda, konu kapanıyor. Giden gidiyor, geçmiş mazi oluyor. İnsan oysa ki kendi kişisel tarihi ile kendisi oluyor. Keşke kelimesini hayatınızdan çıkardığınızda vişnenin o çürük tadı da, yumruklarınızın kırmızı mor acısı da, geçmişinize ait bir sürü teferruat, bir güz ikindisi arkanıza bakmadan kestane ağaçlarının altından yürüyüp gittiğiniz yol da çıkıp gidiyor hayatınızdan. Öyle bir çıkıyor ki içinizde sizden geriye koskocaman bir boşluk kalıyor. Bir kış akşamüstüsünde bir vapurun arka güvertesinde, kar yağmak üzere iken kalakalıyorsunuz. Kar yağmıyor, koskocaman, puslu, soğuk bir boşluk kalıyor sizi çevreleyen.

Keşke bu boşluğa düşmeseydim.


Resim için 7. Oda'ya teşekkür ederim.

7 yorum:

  1. çok güzel satırlar vladimir... hayatımızın kısa özetini yapan, ve yaşam çizgimizin hangi noktasındayız gösteren... ve dahası ne diyim, güzel işte..

    YanıtlaSil
  2. bir kitapta "insan olmak düşmektir, ve kalkmaktır da..." yazıyordu bu cümle geldi aklıma. kalkmanın gücü gibi gelir bana biraz "keşke"ler. devam ediyor olmanın, daha iyisini ummanın, geride kalanın kabulü gelecek olanın gizi, bilinmeyen hali ve heyecanı...

    şu andaki halimiz "keşke"lerin sonucu değil midir biraz da...ve yaşadım diyebilmek için birazda keşkelere ihtiyacımız yok mudur, seçtiklerimiz yada yaptıklarımızın ardından geride kalanlara yönelik keşkeler...

    çok iyiydi bu arkadaşım gerçekten çok iyi...

    YanıtlaSil
  3. Keşke herşey için geç olmasaydı...

    Yine çok güzel bir yazı... Eline sağlık...

    YanıtlaSil
  4. dehşett..başka birşey diyemiyorum.üzerine tik attığım hafızamdan cümlelerinin silinemeyeceği 3. yazın sanırım.korkmaya başladım bunların sayısı gittikçe artıyor :)

    YanıtlaSil
  5. Ben demiştim çürük vişne diye (:
    ama ben tadını sevmem .. ben kokusundan bahsetmiştim :) o halde ben de bi ara çürük vişne kokusunun etkilerini yazayım senin için =)

    okumaktan keyif aldım .. hatta ilk gördüğümde başlığı ;
    "yaşasın , birilerine ilham verebildim !" demek çok güzeldi :)

    sana ilham verebildiğime sevindim Vladimir ..

    Yazarlar , sadece yazmalılar .. birbirlerini besleyen en güzel varlıklar =)

    YanıtlaSil
  6. Bir acıyla, bir tad bu kadar iyi eşleştirilebilirdi..

    Keşkelerimizin az, ağız tadımızın bol olduğu günlerimiz olsun dilerim.

    Yeni dönem yazılarının, bende bıraktığı doygunluktan çok keyif alıyorum Vladimir..

    YanıtlaSil
  7. allaha şükür çok keşkeleri olan biri değilim sevgili vladimir.Sadece bir tane kocaman bir KEŞKEm var ve o bana hala yetiyor :(
    ama sanırım bundan sonra keşke dersem (ki sonuçta etten kemikten bir varlık olarak mutlaka diyeceğim anlar olacaktır) ağzıma yayılan o çürük vişne tadını farkedeceğim.Ve o vapurun arka tarafında soğuk bir kış günü kar yağmak üzere iken yakalarsam kendimi sanırım yine de beni büyüten keşkemden birazcık ders çıkarabilmiş olmak beni teselli eden tek şey olacak.
    sevgilerimle.

    YanıtlaSil

Yorumlar