25 Ocak 2010 Pazartesi

Şu Köşe Yaz Köşesi

Kentin bu köşesini çok seviyorum.

Engin denizlerin üzerinden alıp başını gelmiş özgürlük gibi tertemiz ve serin hava, Ağustos ayı ikindisinin başıboş gezinenlerin üzerinde bıraktığı o yapışkan isteksizliği bir nefeste alıp götürüyor. Denize doğru bakarken sırtını neredeyse yüzyıllara dayamış olmanın verdiği güven ve huzur karışımı duyguyu başka yerde kolay hissedemiyorum. Sarayburnu böyle bir yer işte. Mavinin en güzelini yer yüzünü ve gökyüzünü örterken görebileceğiniz, şehrin serin elinin yanağınızda hissedebileceğiniz mutluluğa benzer bir yer. Sonra ikindi ile birlikte güneşin pastel tonları dökülmeye başlar önünüze, mavi daha güzel görünebilir mi diye düşünürken boğazı geçen vapurların camlarından gözünüze yansır bir an için güneş, usul usul rengi değişir denizin ve gökyüzünün.

Her şeyin ortasında ama her şeyden uzak kalınabilecek bir yer.

Bazen lazım.

Resim için M.M.'a teşekkürler.

5 yorum:

  1. Karlı günlerde gelen bu ağustos esintisi ve deniz kokusu için teşekkürler.

    YanıtlaSil
  2. her şeyin ortasında
    ama her şeyden uzak
    ne çok bize benziyor değil mi...

    YanıtlaSil
  3. Dün renkler birbirine karışmıştı kar altındaki Sarayburnu'nda..
    Herşeyden uzaktı ama, mistik bir öykü anlatmaktan da geri kalmıyordu hayata.

    YanıtlaSil
  4. İstanbul'dasın galiba. Bir özlem ama yanında yalnız kalma hissi..

    YanıtlaSil
  5. Bu yazının okuyunca sigortalar attı. Kahretsin dedim içimde. 1 saat sonra sigortalar oldu. Akşam kahvesi içerken tekrar okumaya başladım bu sefer okurken playerde " Öyle bir yerdeyim ki
    bir yanım mavi yosun çalkalanır sularda, dostum dostum güzel dostum, bu ne beter çizgidir bu, bu ne çıldırtan denge, yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe, sonra kahvem geldi." sonra gözlerimi kapattım. Hayal ettim sana huzur ve mutluluk veren, denizin maviliğinde yansıyan güneşin hınzır renk dalgasını...

    Ankara'nın soğunda yüreğim daldı o huzura..

    YanıtlaSil

Yorumlar