Bir Düzeltme, Bir Kaç Özür

Efendim insanoğlu betondan kentler içine hapsoldukça doğal olarak doğadan uzaklaşıyor, kimi domatesi karpuz, karpuzu bezelye sanıyor sofrada görmeye alıştığı nebatatı doğal ortamı içinde gördüğü vakit. Bu satırların yazarı da ne bilsin koalayı, ne bilsin sincabı. En son sincap görmesinin üzerinden yıllar geçmiş. Avustralya'daki ünlü bir orman yangınından kurtarılmış ön pençesi yanmış kaolayı ve onu suyla teskin etmeye çalışan itfaiyeci Sam'in resmini görünce hayvana hemencecik hem sincap hem de obez yaftasını yapıştırıvermiş maşallah. Neyse ki yaptığım hatayı kısa sürede öğrendiğime de çok memnun oldum. Ama istemeyerek kırdığım koaladan, itfaiyeciden, cümle sincaplar aleminden ve bir de yanıltıcı bilgi vermiş olduğum şu yazımın bir bölümünden ötürü sayfama yolu düşenlerden özür dilerim.

Söz konusu yazıda resmi geçen koalayı itfaiyeci akşama yahni yapmak yerine bilakis yangından kurtardığı yetmezmiş gibi, bir de pet şişe içinde su ikram ederek yürek kabarıklığını geçirtirmeye çabalıyor. İnternette yaptığım kısa bir araştırma sonrasında keşfettiğim bir sonraki fotoğrafta ise heyecandan ne yaptığını bilemeyecek hale gelmiş hayvancağızın gözlerinin içine bakarak şefkatle başını okşayıp hoş bir ambiyans yakalamış olduğunu görüyoruz. Bir arkadaşımdan öğrendiğim bilgiye göre ise bir sonraki karede ise koala ilgiden sıkılmış olmalı ki itfaiyecinin kaba etlerinden ısırıyormuş. Görmedim, bir şey diyemem, duyduklarımın yalancısıyım. Ama bizim buralarda "besle kargayı oysun gözünü" derler, eğer duyduklarım doğruysa pek muhterem avustralyalılar da koalalar ile ilgili bir atasözünü çoktan dillerine kaynaştırmış olmalılar. Hayvan tabiatı işte, cinsi ne olursa olsun kendisine iyiliği dokunan insanoğluna umulmadık bir anda hırçınlık sergileyerek nankörlükle mukavemet gösterebiliyorlar.

Bu kadar avustralyalı lafından sonra hafta sonu izlediğim "Australia" filminden bahsetmemek olmaz. Tüm eleştirilere rağmen ben filmi beğendiğimi söylemeliyim. Baz Luhrman adeti olduğu üzere bu filmde de abartıda sınır tanımamış, renkler, oyunculuk, senaryo her şey çok abartılı ama film içinde yaratılan o dünyaya ait her şey tutarlı, abartılı bir filme hazırlıklı olarak izlediğinizde o denli göze batmıyor.

Neyse gene daldan dala sincap gibi atlayıp da konuyu fazla dağıtmış olmayayım. Aynı arkadaşımın göndermiş olduğu gerçek bir sincaba ait resmi kendi bakış açımdan yorumlayarak aşağıda yayınlıyorum. Görüldüğü üzere kendisi bir insanın avucuna sığmayacak denli küçük bir canlı. Ele avuca sığmayan bir hayvan, ama sevimliliğine diyecek bir şey yok elbette.