Gülen Yüzler

Bu aralar burayı pek bir ihmal ettim farkındayım. Sağlığım yerinde, domuz gibiyim maşallah. Sağlık yerinde ama gelin görün ki göz var izan var, her ikisi de bende şu sıra mafiş. Bir yoğunum bir yoğunum ne yapacağımı bilemiyorum hiç bir şeye zaman ayıramıyorum. Bu lafı da kullandım ya sonunda yapmacıklıkta sınırları kaldırdım demektir. Sonuna kadar vıccık vıccık yapmacıklık artık. Yoğunmuşum peh!!! Yoğun olma lafına ezelden beri gıcığım, sahte yoğunlukları da, duygusal yoğunlukları da ne anlayabilmiş ne de katlanabilmiş değilim. Bu yüzden bütün manasız bakışlarım, bu yüzden kalabalığın içinde dalıp dalıp gidişlerim, sonra geri dönüşlerim. Benim gibi kalın kafalı olunca adamın idrak yolları tahlil yapma hususunda duyarsız oluyor, düpedüz yetersiz kalıyor. Yoğun da değilsem ne yapıyorum madem? Sıkı durayım açıklıyorum: Kendimi yazmalara kaptırdım. Epeydir üzerinde çalıştığım bir metne çeki düzen verme telaşı içindeyim. İstediğim gibi birşeye benziyor en sonunda. Hatta benzedi benzeyecek. Ama bitince bitmiş bir metine ne yapılınır bilemiyorum. Öylece kalakalırım hatta sıkılır bir kenara bırakırım orada durur, eve misafir geldiğinde gösteririm herhalde. Adaaam sende.

Efendim en kısa zamanda - ki bir iki güne tekabül edeceğini ümit ediyorum - buradayım . Tüm dostlara sevgilerimle.

İşte yazarken bloga vakit bulamasamda ayak parmaklarıma resim çizmeye vakit bulabildiğimin resmidir resmen. Gördüğünüz gibi "yüzlerim" gülüyor hep. Herkese gülücükler ve sevgiler.