Yabancıların Telaşı

Nisan ayının yedinci gününde, saat 13:15'de Aliağa yönüne giden banliyö treni Naldöken Tren İstasyonu'nda durduğunda güneş gökte pırıl pırıldı. Trenden çıkan yolcular alt kattaki çıkışa bağlanan merdivenlere yöneldiği sırada; yürüyen merdivenin üçte ikilik bölümünü henüz geçmiş, seksen yaşlarında, beyaz saçlı ve bir elinde bez bir çanta,  diğer elinde baston olan bir kadın biraz hızlanmazsa treni kaçıracağını anlamıştı. Merdivenlerde ondan başka kimse yoktu. Kalan beş altı basamağı yürüyerek çıkmaya karar verdi. Henüz bir basamak ilerlemişti ki, bastonu merdivenin yarıklarına takıldı, başı döndü ve kösteklendi. Kafasını basamakların sivri metal köşelerine vura vura merdivenlerden yuvarlanmaya başladı. Birkaç basamak sonra durduğunda, başının arka kısmında açılan yarıktan sızan kan beyaz saçlarını kırmızıya boyamaya başlamıştı bile. Ancak merdivenden inenlerin acelesi vardı. Her birinin aklında ya cevap yetiştirilmesi gereken bir akıllı telefon, ya mühim bir randevu, ödenmesi gereken borçlar; yahut akrabalardan yenmiş ve henüz dumanı tüten bir kazık, belki de tutulmamış bir sözün verdiği hayal kırıklığı vardı. İyimser bir tahminle kimisinin aklında Facebook'a bir an evvel girerek; gezdiklerini, gördüklerini ivedilikle cümle aleme ilan etme arzusu, yahut başkalarının gönderdiklerine beğeni sunma telaşı vardı. Yaşlı kadın merdivenden inenlerin hayatında önemsiz bir teferruat bile değildi.