Gölge Falı Maceramın Son Aşaması

Kitabın hazırlık aşamasında kapağı ilk önce Tijen arkadaşım tasarladı. Öykülerden birinde gizlenmiş olan meleği yakaladığı için nasıl mutlu olmuştum anlatamam. Sonra ilk yaptığı kapaktaki renkleri azalttı ve turuncu tonlar o meleğe çok yakıştı. Sonra, her işte olur ya bizimkinde de pürüz çıkmazsa olmazdı. O kadar beğendiğim melekli kapak olmadı, kısa zamanımız kalmıştı başkasının hazırlayacağı kapakla uğraşamazdım. Oturdum kendim birkaç tane kapak hazırladım. Çocuk, El ve Bacaklar isimleri ile özetleyeceğim üç kapak arasında kararsız kalmıştım aslında. Yine de bütün seçenekleri yaklaşık 30 kişye sundum. Gelen yanıtlardan "Bacaklar" adını verdiğim kapağı seçmem kolay oldu. Kırmızı perdenin altından görünen bacaklar çoğunun ilgisini çekmişti.

Kitap tanıtımında elediğimiz kapaklar, kitabın asıl kapağı ve sonradan kitap kapağının parodilerini yaptığım resimlerden hazırladığımız afişleri, Kanguru Sanat Merkezi'nde toplantının yapılacağı yere sıra sıra astık.

Yaptığım afişlerden bir tanesinde, kitabın içeriğini yemek tarifi gibi anlattım. Toplantımıza Aydın Şimşek'in açılış konuşması ve afişte yazılı olanların okunması ile başladık. 

Gölge Falı'na Bir Bakış:

Malzemeler:
Saklanan bir çocuk,
Yıllarca gizlenmiş bir melek,
kaybedenlere adres soran bir kayıp,
Hatıralarını ütüleyen bir ev hanımı,
Tüm suretlerini yok etmiş bir kadın,
Yüzlerdeki gölgeleri okuyan bir adam,
Falında çıkan kadını bekleyen bir talihsiz,
Bir rüya koleksiyoncusu,
Kuyruklu yıldız bekleyen bir genç,
İçinden tren sesleri geçen bir korkak,
Adresini şaşırmış bir mektup,
Evlerinde gönüllü hapis insanlar,
Dİkenli teller,
Menekşeler,
Unutulmuş çocuklar
ve karamel kokan bir ada.


Hazırlanışı;
Hepsinin üzerine bir tutam zaman ekleyin...
Karamel kokuları gelmeye başladı mı burnunuza?
Kürdili hicazkar bir şarkı koyun kasetçalara, ya da Alpay'dan Çürüyem Otlar'ı ve rahat bir koltuğa yerleşin güzelce.
Yanı başınızda bir kadeh kırmızı şarap vardır umarım.
Işıkları da azaltın en iyisi.
Açın Gölge Falı'nın on birinci sayfasını...
"Mazide kalmış kentleri, bir daha görmeyeceğin insanları unutmanın zamanı geldi..."

Epeydir topluluk karşısında konuşmamıştım... aslında masa arkasında oturarak ilk kez konuştum. İyi fikir değilmiş hemen anladım. Blog dostlarımdan Lezzetli Geziler, Mavikalemdekiler, Ege Mavisi, Tutsak oradaydı. Tutsak ile bu vesile ile tanışmış oldum.

Beni dinlemeye gelenler arasında Melih Ergen, Emel Kayın ve Tülay Güzeler gibi yazarlar ile çiçeği burnunda yazar arkadaşlarım Turan Horzum ile Evrim Ocakçı da vardı. Senih Özay'ın toplantı başladıktan kısa bir süre sonra kendine özgü tavırları ile salona girmesi sürpriz oldu. Çoğumuz onu Gupse Özay'ın (Yalan Dünya'nın Nurhayat'ı) babası olarak biliyorsunuz.

Salonda eski dostları, yeni ahbapları görmek, tanımadığım insanlarla karşı karşıya gelmek çok keyifliyfi.

Öykülerimden bir tanesinde Sevim Burak gizliydi. Konuşmanın bir yerinde Mavikalemdekiler onu yakaladığını söylemesin mi? Nasıl mutlu oldum. Heyecan, meyecan kalmadı o dakikada.

Keyifli bir konuşma oldu. Önceden yazmak nedir, neden yazılır başlıklı bir konuşmam vardı. Ancak aynı yerde dah abir kaç hafta önce Melih Ergen'in aynı başlıklı bir konuşması olduğunu öğrenince hele de kendi karşısında aynı konuya girmeye kalkışmadım. Serbest bırakınca bence daha iyi oldu.

Sorular güzeldi, daha rahat solu alıp vermeme neden oldular en azından.

Neden yazarız nereden hareketle yola çıkar once öyküye geldiğimde bir sırrımı açıkladım.

Ben öykülerimi fotoğraflara, resimlere bakarak yazıyorum.

Mesela aşağıdaki fotoğraflardan 13 öykü çıktı.

Bunlardan da 15 öykü...

Sıra kitaplarımı imzalamaya geldiğinde, imzaladığım her kitabın içine bir zarf verdim, içlerinde birer kartpostal vardı. Her birinin ön yüzünde bir öyküme ilham vermiş resim arka yüzünde ise kitap kapaklarımın parodisi ve kitaptaki tuhaf rus yazar V. Paskov'un şimdili hayali kitaplarının birer kapak resmi vardı.

Heyecandan mıdır, kalabalıktan mıdır yakınarkadaşlarımdan bazılarının isimlerini imza atarken anımsamayışım günün espri konusu oldu.

Sanırım yüzümün akı ile çıktım bu günden.

Artık rahat bir nefes alabilirim.

Yorum ve e mailleri ile deste veren tüm blog arkadaşlarıma teşekkür ediyorum.

Haftaya Cumartesi ve Takip eden Pazar Günü Öğleden sonra Tüyap İstanbul Kitap fuarında, Kanguru Yayınları standında olacağım. 2. Salon, 212A.. Saatlerini daha sonra duyuracağım.