Ebru sanatı konusunda hayli bilgisizim. Özel hazırlanmış suyun üzerine gelişi güzel damlatılan boyalar ile oluşan şekilleri bir kağıda aktarmaktan ibaret sanırdım bu sanatı; ta ki geçtiğimiz Pazar gününe kadar. Kitabımı okuyan bir ebru hocası beni atölyesine davet etti. Bir arkadaşım iki yıldır o atölyeye devam ediyor.
Atölyedekilerin minik bir şakası ile başladı pazar sabahım. Gelen her konuğun resmini atölyedeki mavi gözlükleri taktırarak çekerlermiş. Hoş bir koleksiyonları oluşmuş böylece. İlgin. bir fikir. Her yaştan yetişkin fotoğrafı yanında, çocuk ve bebek resimleri de var arşivlerinde.
Eğlence benim için yerini hayrete çalışma bölümüne geçip de duvardaki ebru örneklerini görünce başladı. Belleğimdeki ebru bölümündeki resimlerin hiç birisi ile örtüşmeyen eserler duvarları süslüyordu. En beğendiklerim sanki egzotik desenlere sahip ipek kumaşları gelişigüzel katladıktan sonra fotoğraflanmış gibi olanlardı. Sonra ağç gövdesine resim yapıldıktan sonra fotoğraflanmış gibi duran, ardından sanki bir başka dünyaya ait yaprakların üzerinde ilerleyen tırtılı andıran, hele hele bir yılan derisine benzeyen... Hangi birisini söylesem. Fotoğraflamayı akıl edemeyecek denli dalmışım etrafı izlemeye. Boynuma bir önlük geçirdiklerinde aklım başıma geldi. Kolları sıvadım, eldivenleri giydim. Aldım fırçayı elime, başladım suya yazmaya. Şu kadarını söylemeliyim ki; hiç göründüğü kadar kolay değil ebru yapmak. Ancak inanılmaz keyifli bir o kadar da huzur verici.
Konuya yabancı, beceriksiz ellerle su bu kadar taranır azizim. :)
Not: Yaptığım ebrular kurusun, bir şeye benziyorlarsa fotoğraflarını koyarım buraya. Yoksa açmam bir daha bu konuyu.
güzel olmuştur ki..
YanıtlaSilhem atölyeye gitmek bile güzeldir.
atölyenin kokusu bile yeter insana.
Gerçekten keyifliydi ama sabır gerektiren bir uğraşı ben sadece geçiyorken uğradım. Dahası biraz zor benim için. :)
Silebru çok keyifli ama evde yapması biraz zor :)) eserlerini merakla bekliyorum
YanıtlaSilÜç tane deli saçması bir şey çıktı sonuçta :) Bana ulaştıkları vakit kıyısından köşesinden bir yerlerini tarayıp buraya koyarım muhakkak. Ama gülmeyin sakın :)
SilBoyaları kitreye dengesiz attığından acemiliğin belli oluyor:) Yine de güzeldir ebru. Ve de göründüğünden daha zordur dediğin gibi. Bir de kıskançtır, sürekli ilgilenilmek ister :)
YanıtlaSilÇok zormuş ya Narda :) Acemiliğin belli oluyor demekle kibarlık etmişsin aslında cehaletim belli oluyor :D
SilEvet suyun tepkisi insanın ruh haline göre değişiyormuş bir de, huzur, sükunet arıyormuş, bir de üzerine kıskançlık. Ne kaprisliymiş bu su yahu?
sanki başakmışlar gibi..
YanıtlaSilDeğişik şeyler çıktı evet başaklar gibi iç içe sanki :)
Silaha, narda'ya rakip geliyor :P
YanıtlaSilYok yaw Sırrakalem, ben Narda'nın yaptığı bir tane ebrunun bir kısmını gördüm onunla kıyaslanacak tarafı asla yok, ne güzel renkler seçmiş hoş bir desen yaratmış inanamazsın.
SilBen sadece bir seferliğine mahsus arkadaşlarımın iki senedir devam ettiği atölyeye konuk oldum. Hani daha minicik bir çocukken abilerimiz/ablalarımız oyunlarına bizi misafir ederlerdi ya aynen o misal, atölyede ben "fasulyeden" bulunuyordum. :)
Ebru hakkında pek bir şey bildiğim söylenemez. Bu kadar zorsa bir kere denemek için merak uyandırdı bende:)
YanıtlaSilAdımdan mütevellit severim bu sanatı, bir kere yaptım bir daha da kısmet olmadı :(
YanıtlaSilEşsizdir her ebru,aynısını tekrar yapamazsın o yüzden yaptıkların çok güzel olmasa da eşsiz unutma :))
Eminim çok güzel olmuştur.çook zevkli.ben deneyimlemedim ama kumaş boyama hocam yaparken bakmıştım.şimdi hatırlamıyorum ama belki de denemişimdir.baya olmuştu.izlemesi bile inanılmaz keyifliydi.hakikaten tarıyorsun.çok güzel benzetme:)
YanıtlaSilay şimdi gördümm:) inanılmaz güzel olmuşş.eline sağlık.bakmak ve görmek yazısı aklıma geldi.yazıya konsantre olunca resmi es geçmişim farkında olmadan.bu da canlı bir örnek oldu:)
YanıtlaSil