Sevgili
7. Oda mimledi, ne varki uzun süredir ihmal ettim buraları biliyorum, ama hep aklımdaydı. Nihayet yazmaya fırsatım oldu. Demek ki böyle rahat, güneşli bir pazar güne ihtiyacım varmış, üstelik resimlere bakıp bakıp yazıyorum ya, bana ilham verecek, alfabe ile ilgili bir resim bulmam gerekiyordu.
İşte sevdikleri ve sevmedikleri ile Vladimir'in Alfabesi;
Anılar
Bugün
Cesaret
Durum yönetmesini bilen insanlara hayranım. Her zaman kontrollüdürler ve her şey kontrolleri altındadır.
Enayi yerine koyan, bunu yapmayı kendinde hak gören insanları çok uzun yıllar önce düşmanım ilan etmiştim.
Filmler, iyi bir film izleyicisiyim sanıyorum.
Güven duygusu,
Ğ: Kullanılmasa da olacak bir harf bu. Bununla başlayan bir kelime olmadı hiç, asla da olmayacak. Ailenin istenmeyen bir ferdi gibi, “Yeter” isimli kız çocukları gibi. Sessiz, sakin, istendiğinde hep hazır, hep orada, ama istenmeyen. Hüzünlü biraz.
Hatırlıyorum, hatırlamayı seviyorum.
Ilık hava, ılıman iklim..
İlginç simler, isimlerin anlamları, ilginç isimli ilginç insanlar, kısacası insanlar,
Japonya’ya bir zamanlar Sho-Gun rüzgarına kapılıp ilgi duymuştum. Geçti.
Kadıköy Anadolu Lisesi, burada geçen yıllarım, yaklaşık on yıl önce Ercan Akbay’ın bu okulda başlayan Erkekler Ağlamaz isimli romanını okumuştum, 2007 yılında romanı elden geçirip yeniden yazmış. Ne bu okulda okuyanlar okuldan ayrılabiliyor ne de kahkahaları, ayak sesleri okulun koridorlarından ayrılıyor.
Lacivert ve uçsuz bucaksız sularda bir deniz yolcuğu
Müzik. Bu konuda profesyonel bir girişimin olmayışı için çevremde suçlayabileceğim kimse yok ne yazık ki. Bu konudaki vicdan muhasebesini hep kaybediyorum.
Nisan ayı,
Olumsuzluklar,
Özgürlük, kapalı yerlerde uzun süre kalamamak.
Profiterol, çok değil ama, aşırı tatlı oluyor sonra
Rosebud; çocukluğum kış aylarında karın eksik olmadığı, saçaklarından buzların sarktığı küçük bir taşra kentinde geçti. 8 yaşıma girdiğimde, doğum günümde bana ufak bir kızak hediye ettiler, üzerinde Rosebud yazılıydı. ;-)
Sezen Aksu, onunla ve şarkıları hayatımızın her anına denk düşüyor, bir piyanonun tuşları gibi, basınca çıkacak ses belli, bir Sezen şarkısı çaldı mı şarkının ilk çıktığı döneme çok kısa bir anlık zaman yolculuğu.
Şakacı insanlar,
Tren seyahatleri,
Uzaklar, gezmek, hayal etmek.
Üf ya dedirten insanlardan uzak dururum.
Virgül, korkulu rüyamdı.
Yağmur; usul usul yağan bir yağmurda akşam karanlığında, vitrinlerden süzülen ışık ve gökten dökülen damlalar eşliğinde kendi kendimle kalmak hoşuma gidiyor.
Zaman, sadece birazcık zaman, geçici bu öfke bu hırs bu intikam, acılarımız tarih kadar eski, nefes alıp vermek misali sıradan…
Kelebekler Özgürdür isimli oyunu, seneler Önce İzmir Fuarında Çamlık Senar denilen aşık hava tiyatrosunda izlemiştim. Füsun Önal ve Hadi Çaman'ın resmen döktürdüğü bir oyundu. Füsun Önal kendine biraz fazla benzeyen bir kadını canladırıyordu. Oyunun bir yerinde gitarı alıp söylemeye başladı.
Yaşa dostum gönlünce
Ömrünün keyfini sür
İnsanlar değilse de
Kelebekler özgürdür.
Sözleri Çiğdem Talu'ya ait olan bu şarkının nakaratı aklıma takılmış kalmış. Oyundan uzun seneler sonra Alpay bu şarkıyı albümlerinden birisine aldı. Kaseti alır almaz bu şarkıya getirip dinlediysem de ilk dinlediğimdeki güzelliği bulamadım.
Kelebek kanatlarındaki işaretlerde harflere benzeyen işaretleri görünce aklıma geldi bu şarkı.
Bu mimler ve sobeler çok hoşuma gidiyor. Bu arada sevgili Melih de sobelemiş, mutluluğu anlatmaya çalışacağım, en kısa zamanda. Bu arada.... Efendim, uzun süre ara verdiniz biliyorum, lakin, yani nasıldesem bilmem ki, Gülçin hanım ebeledim sizi. Sizin de alfabenizi öğrenebilir miyiz bir münasip zamanda, mesela...
