Evimiz

Evimiz çok uzaklarda.
Sabır dağlarının ardısıra.
sapsarı tarlaların,
bomboş çöllerin arkasında.

Evimiz suyun öte yanında,
vesveseli dalgaların,
selvi ormanlarının ardında,
bir rüyada, bir masalda.

Masmavi bir okyanusun
ahlat bahçelerinin arkasında
üzüm bağlarının,
arı kovanlarının öte yanında.

Evimiz bulutların arkasında,
Hüznümüzün öte yanında,
Islak yolların sonunda,
Yağmurun denizin ardında.

Evimizin öyküleri,
vişnesi ve şam fıstıkları.
Sıcak gülüşlerinin arkasında
yorgun düşmüş hane halkı var.

Evimizde mutluluk var,
havuzunda balıklar,
Sokağında lastik toplar
ve çok güzel kediler var.

Sıcak ve içten evimizin
duvarlarında suretimiz var.
Balkonda oynarkenki resmim.
ve o yaz, deniz kenarında

Ya o yağmurdaki resmim,
elimde valiz, gözümde yaş
ayrılırken nazik,
güzel insanlardan.

Evimiz çok uzaklarda
Sabır dağlarının ardı sıra.
Sapsarı tarlaların,
Bomboş çöllerin arkasında.

Evimiz suyun öte yanında,
vesveseli dalgaların,
Selvi ormanlarının ardında,
Bir rüyada, bir masalda.

Marjan Farsad
(Çev: Deniz Moralıgil)

Zehirli Neşriyat

Otobüste oturmuş kitabını okuyan bir kadın hakkında öykü okuyordu. Aniden kendisinin de otobüste kitap okuyan bir kadın olduğunun farkına vardı. “Daha birkaç dakika önce otobüste değildim", cümlesi geçti aklından. Kitapta anlatılandan çok daha farklı bir hayatın içinden geldiğinin bilincindeydi. Ne var ki, bir daha eski hayatını anımsayamayacağını henüz bilmiyordu.

D.M.

Takvimden Bir Yaprak