Sonuncu Yalan

Saatlerce sağ elinin parmakları arasında sarı renkli, katlanmış not kağıdı çevirerek, başıboş gezdikten sonra vapura bindi. Kağıdı döndürüyordu ama varlığının farkında değil gibi görünüyordu. Bir kaç saat önce, eve girer girmez, antredeki boy aynasına iliştirilmiş kağıt gözüne çarpmıştı. Üç kelime ve en altında da bir isim:

“Seni daima seveceğim.”

Güvertede yüzü denize dönük otururken ; “Beni daima sevecekmiş” diye tekrarladı. Oysa çok yalanlar işitmiş hiç birisi aklında kalmamıştı. Yalanlardan bir tanesi, en sonunda, kağıda yazılmıştı. Bir şeyin geçmişte kalabilmesi için ne yapılması gerektiğini sordu bütün akşam tanımadığı sokaklara. Yanıtı kulağına fısıldayan, vapurun güvertesindeki rüzgar oldu. Avucunu açtı ve sonuncu yalanın denize süzülüşünü izledi.