Mary ve Colin evli bir çift, az tatili için Venediği andıran ismini bilmediğimiz bir şehre geliyorlar. Birbirlerini seviyorlar ancak ne kadar çok sevdiklerinin farkına varmaları için romanın sonuna gelmeleri gerekiyor. Yolları Robert ve Caroline isimli bir çiftle kesişiyor. Bu çift evli değil. Birbirlerine garip bir tutku ile bağlılar. Ahbaplıkları ilerliyor, tatil bütün sıkıcılığı ile devam ederken.
Romanın ismi Tennessee Williams’ın bir türlü eskimeyen eseri “İhtiras Tramvayı”daki kırılgan Blanche DuBois’nın oyunun finalindeki tiradındaki en meşhur cümlesine göndermede bulunur.
Şöyle der Blanche DuBois; “Her zaman yabancıların nezaketine güvenirim”.
Karışınızdakinin nazik olacağını bilmek bir rahatlıktıktır konfordur. Ancak zaman çok değişmiştir, nezaket artık altında neyin gizlendiğini bilemediğimiz bir örtüdür. Colin ve Mary, sadist zevkleri olan Caroline ve Robert’ın tuzağına düştüklerini fark ettiklerinde birbirlerine olan aşkın gücünü anlayacaklardır.
Meraklısına Linkler:
Kitabını okumadım ama filmini seyrettim, ilginçti ama eminim kitabı daha etkileyicidir, okumak istediklerim arasında:)
YanıtlaSilSizin bu yaptığınıza, eşeğin aklına karpuz kabuğu düşürmek derler:)
YanıtlaSil