19 Şubat 2013 Salı

Televizyon

Karşısında oturmuş, hayallerimizi öldürmesini izliyoruz.

Deniz Moralıgil 
(Televizyonda Sinema - Öyküler - 2013)  



8 yorum:

  1. bosa dememisler kalem kilictan ustun diye, tek bir cumleyle boylesine cok sey boyle net mi anlatilir,kalemine saglik.

    YanıtlaSil
  2. Temmuz ayından beri yazdığım yeni öykü setine isim buldum da o sevinçle olayı böyle özetledim. Sinemada ya da Tv karşısında yaşanmış hayatlar var öykülerde, Teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  3. müthiş bi tv bağımlısı değilim ama bazen bağlanmak için uğraşıyorum. Çünkü benim hayallerimi öldüren daha tehlikeli cihazlar var; bilgisayar, android telefonlar vs.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. On yıl TV izlemedim, "avrupa yakası"ndan bahsedenlere boş gözlerle bakıyordum. Şİmdi şöle bir dolanıyorum kanallarda, izlemeye değer bir şey yok. TV yayıncılığı kanal sahiplerine para kazandırmak için yapılıor tüm dünyada. Bizde kablolu TV ler bile reklamla para kazanıyor, Bunu o kadar bariz ve zevksiz biçimde yapıyorlar ki, Sonuçta ortaya çıkan kalitesiz, zevksiz "şey"ler ortada. Telefon özürlüüm ben, çevremde çalan telefonlara bile cevap vermeyen kişi olarak tanınıyorum. Telefon sesi duymuorum, şerbetlendim :)

      Sil
  4. O oykuleri daha da bir merak ettim simdi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Temmuz ayında başladım dosyaya TV ve sinema teması üzerinden azıp biriktiriyorum. Buraya arada tadımlık olarak ilk versiyonlarından alıntı yapacağım ama. Son halini alıp bitsinler, acele etmiyorum. :)

      Sil
  5. Saatlerce kitap okuyabilirim aslında ama bazen,boş boş oturup,başım ağrıyarak saatlerce tv izlediğim de olur.
    Eve bir göz atarım,kimi elinde telefon,kimi başka bir teknoloji oyuncağı,kimi ise tv odaklıdır.Niye böyle der,sonra,devam ederim izlemeye :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Türk TVleri izleyiciyi hiçe sayıyor, programcılık diye bir şe ok, program ok çünkü, zamanlama desen hiç olmadı.

      Sil

Yorumlar