Hiç için savaşlarımız, hiç için kazançlarımız. Hiç uğruna bir alay rövanşımız ve birilerinin burnunu sürttüğünü görebilmek için telaşımız. Hiç uğruna yaşayıp hiç uğruna ölüyoruz. Mekanımız bir hiçlikler ülkesi. İşte o ülkede bazen memnun mesut olduğumuzu zannederek kısa menzilli hayallere dalarak o hayallerden kendimize bir pay çıkarmaya çalışıyoruz. Farkında değiliz ama, hiç uğruna hiç yoluna gidiyoruz. Sonra ne yapsan kabahat. Azarlanır olmayı o denli kanıksamış ki insanlar. azarlayan olmaya mecali kalmamış kimsenin.
Alın işte gerçekleşme olasılığı yüksek olduğu kadar hayli hayasız hayal:
Gün gelsin, birilerinin cebi yedi ceddine yetecek kadar, yedi sülalesini tıksırtacak kadar para ile dolsun. O kadar zengin olsunlar ki hep beraber otursalar kimsenin sayamayacağı büyüklükte bir talana eş değer olsun. O kadar zengin olsunlar ki, hayatı zindan etsinler bize, biz hep hiç olalım, hiç kalalım.
Bugün bir yazı gördüm... Okudum ya, işte benim halim bugün aynen yukarıdaki gibidir.
Alın işte gerçekleşme olasılığı yüksek olduğu kadar hayli hayasız hayal:
Gün gelsin, birilerinin cebi yedi ceddine yetecek kadar, yedi sülalesini tıksırtacak kadar para ile dolsun. O kadar zengin olsunlar ki hep beraber otursalar kimsenin sayamayacağı büyüklükte bir talana eş değer olsun. O kadar zengin olsunlar ki, hayatı zindan etsinler bize, biz hep hiç olalım, hiç kalalım.
Bugün bir yazı gördüm... Okudum ya, işte benim halim bugün aynen yukarıdaki gibidir.
Okudum yazıyı, güzel yorumlamış Aydan Atlayan Kedi.
YanıtlaSilOraya da yazdığım gibi sanki tarih öncesinden kalma bir bilim kurgu filmi izler gibiyim, olan biteni görüp bir kaç hamle sonra ne olacağını da bilip, bu gidişi düzeltememek fena.
Halkım uyansa artık şu şuursuz uykudan...
Bazen çok fazla açıyorum kendimi dış dünyada olanlara.. dış dünyanın içime yansıması mahvediyor beni. dayanabildiğimce dayanıyorum; "ilgili olmaya" devam ediyorum. Ama dayanamıyorum.. dış dünyaya kapımı kapıyorum. Ve sonra aynı rahatsızlığı bu kez de neden ilgisizsin olan bitene.. diye yaşıyorum.. hangisi daha yaşanılır hale getiriyor yaşamı.. bilemiyorum. Sanırım her ikisinde de rahatsız eden eylemsizlik.. inanç olsa eylem de olacak ama inancı çok önceleri almışlar elimizden.. sonuç olarak günü kurtaracak "kişisel" mutluluklar örmeye çalışmayla noktalıyorum her iç kavgamı... karışık oldu biraz ama.. anlamışsındır sen Sevgili Vladimir. ben bu kadar anlatabiliyorum:)
YanıtlaSil